Post: #41

ku3a napisał(a):106. 190. 1. 1. 33. Songs Of Faith And Devotion - Depeche Mode

Tak mi wychodziło kiedyś, że ten album (poza tym najbardziej przebojowym) bardzo ceniłem od tej kapeli, ale już nie pamiętam dlaczego?

ku3a napisał(a):ależ poważny człowiek z Ciebie.
miałem 16 lat, kiedy ta płyta święciła u mnie triumfy. zresztą myślę, że i teraz by mi się podobała.

No ja byłem wtedy odrobinę starszy i może stąd ta powaga.

Post: #42

No to wchodzimy do najlepszej setki 1400 notowań mojej listy płyt.

W sumie to nie pamiętam czy kiedyś tu opisywałem jak zaczęła się moja znajomość z Drem Yry.
Na pierwszym roku studiów z kumplami z liceum postanowiliśmy założyć amatorską drużynę koszykarską, żeby grać w lidze WNBA (Warszawski Nurt Basketu Amatorskiego). Założenie drużyny miało mieć tę przewagę nad zwykłym spotykaniem się raz na tydzień na godzinę grania, że płaciło się z góry jakąś kwotę za cały sezon gry, a potem szkoła było kasy i trzeba było przychodzić na mecze, a nie szukać wymówek, że dziś to mnie trochę boli gardło albo dziś akurat o tej godzinie wypadło mi wyjście do kina . No i faktycznie zaczęliśmy grać. Jednakże po kilku latach gry uznaliśmy, że przeniesiemy się z ligi WNBA do ligi UNBA (Ursynowsko-Natoliński Basket Amatorski). Bliżej (większość z nas była z Ursynowa), taniej i znacznie milsze kontakty z przedstawicielami ligi.

Żeby wybadać teren najpierw ja poszedłem na jeden mecz UNBA zobaczyć co i jak, i pogadać z kimś, kogo tam spotkam. Okazało się, że przy protokole siedział akurat szef ligi. Był tam też jego syn - we dwóch ogarniali całość organizacyjnie. Bardzo miło się gadało. Okazało się, że taniej i że wygląda na to, że każda drużyna jest z równym szacunkiem traktowana (mieliśmy co do tego bardzo dużo wątpliwości w przypadku WNBA, gdzie my, jako jedna z najsłabszych drużyn, czuliśmy się traktowani jako piąte koło u wozu). Przenieśliśmy się i zaczęliśmy grać w nowej lidze. Przy okazji było kilka okazji by pogadać z szefem i jego synem (który grał też w jednej z drużyn). Nie mówiąc o tym, że w tamtych czasach (przełom wieków i początek XXI wieku) płacenie za rozgrywki nie odbywało się przelewem na wskazane konto, tylko... trzeba było przynieść gotówkę szefowi do domu .

No i mniej więcej w tym czasie pojawiła się El Dupa. "Natalia w Brooklynie" była u mnie dużym przebojem. Potem na singlu wyszła "Prohibicja", też bardzo mi się podobała. Kojarzyłem, że szefem tej całej El Dupy jest jakiś Dr Yry. A potem zobaczyłem teledysk do "Prohibicji" i się zorientowałem, że Dr Yry to... ten syn szefa UNBA . Przy następnej okazji przy jakimś naszym meczu ligowym podszedłem do niego zagadałem i umówiłem się na wywiad do portalu, do którego wówczas pisałem recenzje płyt. Mój pierwszy wywiad w życiu . Ale Dr Yry tego nie wiedział. Przygotowałem się najlepiej jak umiałem, zrobiłem głęboki research i moim zdaniem wyszło bardzo fajnie. Potem, na przestrzeni lat, były jeszcze inne wywiady z Yrym .

W następnych latach zawsze jak gdzieś trafialiśmy na siebie (na koncercie Kultu czy innych, podobnych), to zamienialiśmy kilka zdań. Kilka razy też byłem w pubie, w którym Yry pracował. A ostatnie kilka przypadkowych spotkań to w okolicy bloku, w którym mieszka moja siostra. Najciekawsze było pierwsze z nich - wychodzę od siostry z mieszkania, idę do windy i słyszę, że jacyś ludzie idą, z czego jeden głos podejrzanie znajomy. Tak, to szedł Yry . Okazało się, że kilka dni wcześniej wynajął z żoną mieszkanie w tym bloku .

Ot i historia mojej znajomości z Drem Yry, szefem El Dupy (ale i TPN25 i kilku innych projektów). W sumie to dawno się już nie widzieliśmy. Chyba trzeba będzie wyskoczyć do pubu, gdzie Yry pracuje (choć już innego niż ten, który wspomniałem) .

A wspomniana debiutancka płyta El Dupy jest w najlepszej setce płyt podsumowania!

100. 199. 1. 5. 31. Permanent Vacation - Aerosmith
99. 200. 1. 8. 29. Adore - The Smashing Pumpkins
98. 202. 1. 10. 27. Dyskoteka Szarego Człowieka - T-Raperzy Znad Wisły
96. 205. 1. 8. 30. Tourism - Roxette
96. 205. 1. 1. 33. A pudle? - El Dupa
94. 206. 2. -. 36. Yield - Pearl Jam
94. 206. 1. 8. 30. House of Gold & Bones - Part 1 - Stone Sour
93. 207. 1. 2. 32. Stop - De Mono

Post: #43

Haha, fajna historia z Yrym .
Ostatnio umawiałem się z kumplami na piwo, myśleliśmy nad lokalem, zastanawiałem się, czy istnieje jeszcze ten co Yry pracował, ostatecznie poszliśmy gdzieś indziej więc się nie dowiedziałem.

To De Mono było wtedy bardzo fajne, obawiam się że strasznie się zdarzało, trochę boję się posłuchać całości...

Post: #44

Miszon napisał(a):zastanawiałem się, czy istnieje jeszcze ten co Yry pracował

dawno tam nie byłem i nie przechodziłem po tej ulicy, więc nie mam pewności. ale fajny klimat tam był.
bo żeby odwiedzić ten, w którym teraz pracuje, to musiałbyś się w pobliże metra Ursynów pofatygować .

Post: #45

ku3a napisał(a):W sumie to dawno się już nie widzieliśmy.

Zapraszam na Cieszanów Rock Festiwal, gdzie będzie z El Doopą

Post: #46

Świetna historia . W ogóle fajnie jest spotykać się, znać kogoś kogo potem słucha się na płytach na równi z innymi lubianymi wykonawcami.

ku3a napisał(a):93. 207. 1. 2. 32. Stop - De Mono

To zdecydowanie ich najlepszy album (ewentualnie "Abrasax" mógł z nim konkurować). Wciąż mam gdzieś tę kasetę.

Post: #47

neo01 napisał(a):Zapraszam na Cieszanów Rock Festiwal, gdzie będzie z El Doopą

dla samego zobaczenia się, to wolałbym podjechać 3 stacje metra do wspomnianego pubu . ale koncert to co innego . nie wiedziałem, że gdzieś grają, nawet jeśli to jednorazowy przypadek.

tadzio3 napisał(a):fajnie jest spotykać się, znać kogoś kogo potem słucha się na płytach na równi z innymi lubianymi wykonawcami.

zgadza się . mam nadzieję, że jeszcze jakaś historia tego typu mi się przypomni i coś będę mógł tu przy okazji podsumowania opisać.

Post: #48

To może od razu? Choć to historia innego kalibru.

Jak część z Was wie, przez jakiś czas byłem managerem zespołu 5 Litrów Czerwieni. Zespół się rozpadł, a chłopaki poszli w swoje strony. Choć większość z nich pozostała przy muzyce. Przemek (zwany Januszem), gitarzysta (i dośpiewujący chórki) 5 Litrów, utworzył zespół Bloody Mess. Granie cięższe niż w przypadku 5LC, no i po angielsku, ale również znakomite! Co pokazuje wynik płyty w tym podsumowaniu. A co mnie samego zaskoczyło - jest to wynik lepszy niż obydwie płyty 5 Litrów! . Bloody Mess to petarda koncertowa! Gdyby ktoś z Was kiedyś miał okazję zobaczyć ich na żywo, to gorąco polecam. Te 10-20 zł można odżałować, a dobra rockowa zabawa i dobry nastrój na kilka następnych godzin niemal gwarantowane!

Na ich koncertach byłem kilka razy. Bo to fajnie sobie ze starymi znajomymi pogadać i zobaczyć ich znowu w akcji. Bo to po prostu bardzo dobre granie jest. Ale Janusza czasem widuję w innych okolicznościach. Mimo że mieszkamy daleko od siebie, to mamy szansę przypadkiem na siebie wpaść, gdyż on pracuje w szkole oddalonej o jakieś 500 metrów od mojego bloku . I np. w dniu zakończenia roku szkolnego spotkaliśmy się zupełnie przypadkiem na stacji metra. On, rockowiec, tym razem w garniturze idący na uroczyste zakończenie roku .

90. 209. 2. -. 40. Keep The Faith - Bon Jovi
90. 209. 1. 2. 38. Bzzzzz - O.N.A.
90. 209. 2. -. 31. 9 - Damien Rice
89. 211. 2. -. 36. Shangri-La - Mark Knopfler
88. 213. 3. -. 36. Broken Things - Bloody Mess
87. 217. 1. 5. 32. Music, music - Hey
85. 218. 1. 14. 31. Wolność słowa - Pudelsi
85. 218. 1. 12. 28. Antyszanty - Spięty
83. 219. 1. 1. 43. Prymityw - T.Love
83. 219. 1. 8. 39. Discochłosta - Bracia Figo Fagot
82. 220. 1. 4. 37. Nieprzygoda - Happysad
81. 222. 1. 4. 31. Pierwsze wyjście z mroku - Coma

Post: #49

Fajna "dziesiątka": ONA, HS, Coma.

Post: #50

Wiedziałem, że "Use Your Illusion" Gunsów to 2 podwójne albumy. Tymczasem w kiosku, który był jednym z moich źródeł zaopatrywania w kasety zobaczyłem "Use Your Illusion III"! Wow, 2 pierwsze części tak dobrze się sprzedawały, że nagrali trzecią część?! Nie, okazało się, że 2 podwójne albumy jednak za cholerę nie zmieszczą się na dwóch kasetach . Firma produkująca te kasety postanowiła więc podzielić całość na 3 części . Nie wiem według jakiego klucza. Ja miałem wszystkie te 3 kasety i wszystkie punktowały na mojej liście.

Jednakże po latach (gdy już od dawna wiedziałem, że to było pirackie i sztuczne podzielenie dwóch albumów na 3 części) pojawił się problem. Oto miałem to (według mnie) opus magnum jednego z moich ulubionych zespołów na kompaktach, no i przy jakiejś okazji miał nastąpić powrót tych płyt na listę. Co zrobić? Przecież utwory różnie się rozkładały po trzech kasetach... Coś jednak trzeba było postanowić. Uznałem, że "Use Your Illusion I" będzie spadkobiercą kasety nr 1 (bo sporo materiału się powtarzało i obydwa to były pierwsze części), a "UYI II" będzie spadkobiercą kasety nr 3, ponieważ to ona zdobyła na liście zdecydowanie więcej punktów niż część druga.

Tak oto w czołówce podsumowania najlepiej punktujących płyt w historii mojej listy pojawia się "Use Your Illusion III" .

78. 226. 1. 8. 38. Nevermind - Nirvana
78. 226. 1. 2. 54. Piosenki Toma Waitsa - Kazik Staszewski
78. 226. 2. -. 35. 3 - Domowe Melodie
77. 230. 1. 2. 34. Echosystem - Hey
76. 231. 2. -. 55. Piosenki po polsku - Afro Kolektyw
75. 232. 1. 12. 36. Dictator - Daron Malakian and Scars on Broadway
74. 234. 1. 20. 25. Rudebox - Robbie Williams
73. 236. 1. 11. 39. Use Your Illusion III - Guns N'Roses
72. 241. 1. 12. 33. Salon Recreativo - Kult
71. 242. 1. 2. 49. Ho! - Hey

Post: #51

ku3a napisał(a):Tak oto w czołówce podsumowania najlepiej punktujących płyt w historii mojej listy pojawia się "Use Your Illusion III" .

Okej, tego nie przewidziałem, ale jak najbardziej ma to sens

Post: #52

A tak z ciekawości od czego zaczynała się kaseta trzecia?
Poza nią cieszy Hey i trochę mniej, ale też, Kazik.

Post: #53

kajman napisał(a):od czego zaczynała się kaseta trzecia?

obecnie nie jestem w stanie tego sprawdzić. sprawdzę wkrótce i dam znać.

Post: #54

To jakby Ci się chciało to sprawdź przy okazji czym kończyła się pierwsza. Chciałbym wiedzieć w jakiej kolejności ustawiłyby się u mnie.

Post: #55

Discogs twierdzi, że Shotgun Blues:

https://www.discogs.com/Guns-N-Roses-Use...se/1406833

Post: #56

To ta wydaje mi się być najsłabsza ze wszystkich (ale jak poznam pozostałe to będę mógł to stwierdzić z większą pewnością).

Post: #57

Miszon napisał(a):Discogs twierdzi, że Shotgun Blues:

o matko, nie wiedziałem, że pirackie kasety też tu są skatalogowane .
tyle że moja akurat nie była z Taktu. ale faktycznie to mogło być "Shotgun Blues".

Post: #58

Takt nie był taki piracki, jeśli jednak nie miałeś z Taktu (albo Tactu), Poltonu, MJM i czegoś tam jeszcze (wydawali potem Budkę Suflera i Gawlińskiego, jak już weszły hologramy), to duże prawdopodobieństwo, że to pirat-pirat, a nie tylko pirat .

Post: #59

Miszon napisał(a):Takt nie był taki piracki

był .
tyle że na wyższym stopniu pod względem poligraficznym.

Post: #60

Cieszę się, że załapałem się na wydanie choćby jednej płyty mojego pierwszego ulubionego zespołu (Dire Straits). I to, na szczęście, znakomitej płyty!

Pisałem przy różnych okazjach nie raz - gdyby moja lista płyt wystartowała kilka miesięcy wcześniej, to przez te -naście tygodni mnóstwo punktów nazbieraliby MC Hammer, Technotronic i Ice MC, których wtedy ogromnie lubiłem. A Ice MC i tak zdobyło ogromnie dużo! Ciekawe o ile więcej mogłoby mieć. To jest płyta, którą do tej pory bardzo, bardzo lubię. I, co chyba jeszcze ważniejsze, traktuję bardzo nostalgicznie. Bardzo mocno kojarzy mi się z czasami młodzieńczymi - z końcówką podstawówki.

Gdy Mark Knopfler po raz pierwszy przyjechał do Polski (i miał zagrać w Sali Kongresowej w Warszawie) oczywiście musiałem tam być. I byłem. I w ogóle jakimś dziwnym zbiegiem okoliczności (choć szczegółów już nie pamiętam) trafił mi się z kolegą bilet w drugim rzędzie! Ale przed koncertem poszedłem do stoiska z koszulkami i innymi gadżetami. Choć "podszedłem" to dużo powiedziane. Był tam straszny ścisk i jedynie zdołałem stanąć kilka metrów od stoiska. Wspiąłem się na palce i próbowałem dojrzeć jak najwięcej. Nagle ktoś mnie stuka palcem w plecy. Se myślę: "kurna, kto mnie dźga!" . Odwracam się, patrzę, a to... Marek Niedźwiecki . "Cześć Kuba" . Bo to było już po "moim" notowaniu 872, więc Niedźwiedź mnie kojarzył. Nie mówiąc o tym, że w miarę regularnie pojawiałem się przy Myśliwieckiej w związku z internetowym fanklubem Listy na stronie lppt.storm.com.pl. Niemniej bardzo mi miło było, że Niedźwiedź sam mnie wypatrzył i zainicjował interakcję .

Bezwzględna bohaterka mojej listy na przełomie poprzedniego i obecnego roku oraz w pierwszych miesiącach bieżącego, Nosowska, w siódmej dziesiątce. Aż? Dopiero? Warto jednak zauważyć, cotygodniowy konkurent płyty "Basta", Tenacious D (przez 18 tygodni z rzędu dzielili między sobą 2 pierwsze miejsca!) zdobył o punkt więcej! Nie mówiąc o tym, że wziąć systematycznie punktuje, a Nosowska już nie...

70. 245. 1. 4. 44. On Every Street - Dire Straits
68. 247. 2. -. 53. Cinema - Ice MC
68. 247. 1. 6. 42. Black Market Music - Placebo
67. 248. 1. 1. 51. Sailing To Philadelphia - Mark Knopfler
66. 250. 1. 12. 48. Ignition - The Offspring
64. 251. 1. 10. 34. Albóóm - Liroy
64. 251. 1. 12. 33. Basta - Nosowska
62. 252. 1. 5. 55. O - Damien Rice
62. 252. 1. 11. 31. Post-Apocalypto - Tenacious D
61. 254. 2. -. 42. Czy te oczy mogą kłamać - Raz, Dwa, Trzy