Post: #90

kajman napisał(a):wśród całego mnóstwa pobocznych postaci nie da się znaleźć jednej choćby trochę pozytywnej

No i tu się różnimy w odbiorze. Bo dla mnie jak najbardziej ksiądz grany przez Jakubika jest postacią pozytywną (albo inaczej: niejednoznaczną, tak jak najczęściej ludzie, ze swoimi grzeszkami, czyli u niego chciwość, ale dobre rzeczy przeważają), a także koniec końców dobro zwycięża u księdza granego przez Więckiewicza - i on akurat "kończy" dobrze. Tyle że z tym, jak kończą, to jest oddzielna sprawa.
A co do wiernych z końcowej sceny, to nie wiem czy można to tak bardzo jednoznacznie odebrać, bo na pewno ludzie są w wielkim szoku, który może powstrzymywać jakąkolwiek reakcję (poza instynktownymi), ale zgodzę się, że jest to wymowna reakcja. Być może to miał być symbol, że w takim miejscu podczas takich wydarzeń stało się to co się stało. Może chodziło o to, że wiara wielu ludzi jest na pokaz, a tak naprawdę pomoc bliźniemu może przychodzić z wielkim trudem... Nie odczytywałbym wszystkiego w tym filmie na pewno 1:1. Jak już napisał AKT, u Smarzowskiego hiperbola to znak firmowy. Dla mnie ważniejsze jest pokazanie problemu - i jeśli nie głębokie, to na pewno bardzo ciekawe i dające do myślenia, a to dla mnie w kinie pozarozrywkowym jest chyba najważniejsze.