Post: #21

Tak sobie myślę i, abstrahując od kwestii typu "kicz to pojęcie względne", to... Zastanawiam się, czy słuszne jest ocenianie sztuki sprzed lat z dzisiejszej perspektywy. Czy może właściwsze byłoby ocenianie na tle dzieł im współczesnych? Poza tym, nawet w ciągu kilkudziesięciu lat gusta mogą się zmienić. To, co dziś uznalibyśmy za brak gustu, kiedyś było (najprawdopodobniej) traktowanie bez mrugnięcia okiem. W sumie dobrym przykładem jest moda z lat dziewięćdziesiątych. Niby wciąż kulturowo bliska, ale ilu z nas zrobiłoby sobie fryzurę w stylu tamtej dekady?

Post: #22

prz_rulez napisał(a):Zastanawiam się, czy słuszne jest ocenianie sztuki sprzed lat z dzisiejszej perspektywy. Czy może właściwsze byłoby ocenianie na tle dzieł im współczesnych?

I tak i nie, szczerze mówiąc nie rozumiem do końca o czym mówisz. W każdym razie więcej ludzi woli oglądać oryginalne Gwiezdne Wojny, niż te zremasterowane z nowymi efektami CGI. Tamten kicz jest po prostu znacznie bardziej lubiany, niż ten, bo włożono w niego inne środki. Ja też wolę oglądać makietę Sokoła Millennium przemierzającego kosmos "po staremu", niż wygenerowanego go komputerowo, bo w wielu przypadkach - ten współczesny wyglądać będzie bardziej sztucznie, niż ten sprzed 40 lat.

Inny przykład, to nowy i stary Król Lew - niby ten sam film, a nie ma czego porównywać. Bo stary wygląda fantastycznie, bo kreska była najwyższych lotów i jeżeli widz potrafi to dostrzec i docenić to spoko. Nowy to z kolei gigant technologiczny, geniusz już nie animacji klasycznej, a komputerowej. I czy jest to geniusz mniejszy, większy, czy taki sam - nie wiem, bo to zupełnie inna kategoria twórczości. Obie jednak zapierają dech w piersiach.

---

Dzisiaj wracamy na nasze podwórko. Kiedy uznałem, że za wszelką cenę muszę dopaść i obejrzeć teledysk do piosenki No No No No? Po wysłuchaniu wypowiedzi Kuby Wojewódzkiego w filmie dokumentalnym o zespole Indios Bravos zatytułowanym "Drogi".
To kultowy teledysk, nikt go nie może obejrzeć



Pierwsze, co rzuca się w oczy podczas oglądania tej wrzutki z Polsatu 2, to podpis piosenki - "BANACH" zamiast "Banach & Gutek" lub po prostu Indios Bravos. To również zostało wytłumaczone we wyżej wspomnianym dokumencie - Piotra Banacha ludzie kojarzyli z Heya, Gutek znany był tylko w środowisku hip hopowym po współpracy z Paktofoniką. Pojawiały się sprzeczne informacje co do tego, jak wygląda nowy projekt Banacha - czy będzie to płyta solowa, czy zespół. Ostatecznie Polsat postanowił podpisać debiutancką piosenkę wyłącznie jego nazwiskiem, co pewnie sprawiło, że wiele osób spojrzało na Gutka i pomyślało "A więc to tak wygląda ten gitarzysta Heyu, ciekawie śpiewa".

Faktyczny Banach pojawia się w teledysku nieco później. Jego twarz (przy okazji bardzo dziwny wyraz twarzy) pokazana jest w niewyraźnych przebitkach. Cały videoklip to prawdziwy rollercoaster szybkich ujęć, przeskoków jakości, pokazywania różnych rzeczy w różny sposób. Cały czas też zmieniają się kolory. Prawdopodobnie nie jest to najlepszy materiał dla ludzi z epilepsją. Jest dużo błysków, skoków ekranu, kilkuklatkowych ujęć, rany boskie - czego tutaj nie ma?

Gutek jeździ po mieście i śpiewa przez megafon, wykonując przy tym tak psychodeliczne ruchy, że w pewnym momencie Banach objawia mu się jako Pałac Kultury. W między czasie po Warszawie przechadza się ktoś w hełmie. Kamera trzęsie się przy zbliżeniach, tych jest sporo, bo operator najwyraźniej wciska klawisze "zoom in" oraz "zoom out" w rytm muzyki.

Dobra, wiecie co? Próba wyjaśnienia co się dzieje w tym klipie mnie przerasta. Tak samo jak znalezienie odpowiedzi na nurtujące mnie pytania - ile skrętów spalił Banach, żeby mieć taki wyraz twarzy? Ile skrętów spalił Gutek, żeby tak skakać jak po***y? Ile skrętów spalił kamerzysta, żeby nagrać coś takiego? Ile skrętów wykonał pojazd na którym jeździ Gutek? Co oni jarali kiedy to montowali i wkładali te wszystkie efekty wizualne?

Kuba Wojewódzki miał rację - to kultowy teledysk, ale lepiej będzie jeśli nikt go nie obejrzy.

Post: #23

prz_rulez napisał(a):Niby wciąż kulturowo bliska, ale ilu z nas zrobiłoby sobie fryzurę w stylu tamtej dekady?

akurat mamy modę na 90sy, więc podejrzewam, że wielu xD

Post: #24

Odetchnijmy od teledysków kiczowatych nieumyślnie i zobaczmy jeden zrobiony kiczowato... umyślnie

Post: #25

ooo, lubię, lubię!

Post: #26

Do tej kategorii zapewne swego czasu aspirowała M.I.A. ze swoim "XXXO".

Post: #27

Dziś bez zbędnych zapowiedzi. Po prostu Modern Talking i po prostu Geronimo's Cadillac.

Post: #28

Kolejny odcinek Kicz TV mógłby być równie dobrze odcinkiem WTF TV. Podejrzewam bowiem, że pierwszy kontakt przeciętnego telewidza z tym videoklipem wiązał się ze zmieszaniem, lekkim szokiem i dojściem do wniosku, że muzyka zmierza w bardzo złym kierunku.



No bo naprawdę... co tu się odjaniepawliło? Był rok 1997, kiedy ktoś ze znakami dolara zamiast oczu uznał, że dobrym pomysłem będzie, jeśli 9-letni Aaron Carter, młodszy brat jednego z Backstreet Boysów, wyda płytę, a jej singlem promującym będzie cover grupy The Jets, zatytułowany Crush On You. Jeżeli ktoś w drugiej połowie lat 90. powoli zaczynał tracić wiarę w komercję, tak utwór ten mógł być gwoździem do trumny.

Zacznijmy od samej piosenki, która brzmi... przerażająco Głos Aarona przypomina wręcz brzęczenie muchy, a niespodziewane wyskoki jego wokalu sprawiają, że ja naprawdę boję się tego słuchać. Kto o zdrowych zmysłach jest w stanie przebrnąć przez cały utwór? Nie mam pojęcia.

Teledysk to z kolei dokładne odwzorowanie marzeń małego chłopca chcącego zostać sławnym piosenkarzem. Maniera przed kamerą godna podziwu. Fabuła też niczego sobie. Zastanawia mnie jedynie czy (kompletnie niezrozumiałe) śpiewanie tekstu tej piosenki na huśtawce to świadomy zabieg, czy po prostu samozaoranie potwierdzające jak bardzo ten klip jest zły.

Aaron Carter i jego debiut na światowym rynku muzycznym to jeden z głównych kandydatów do tytułu kiczu wszech czasów. Jeszcze większą porażką są sami odbiorcy, bo sukces Aarona potwierdził, że rynek takiego produktu potrzebował. W Polsce z resztą popyt też musiał zaspokoić inny krótkoterminowy projekt, jakim był Just 5. To skłania mnie do przemyśleń, że w 1997 roku coś poszło nie tak i muzyka komercyjna obrała zły kierunek.

Post: #29

Przecież takie młodociane gwiazdki pojawiały się już w latach 60./70. Donny Osmond anyone?
Poza tym - w takim razie musi się tu pojawić "Rock this Party" Boba Sinclara. Mordowanie motywu C+C Music Factory to jedno, ale ten teledysk z młodocianymi to jest wręcz inny świat!

Post: #30

to prawda, sporo było w latach 60. śpiewających dzieci i nastolatków i cała masa dziwacznej szmiry (czasem uroczej zupełnie) z kategorii novelty

Post: #31

(06.03.2019 02:39 PM)AKT! napisał(a):  to prawda, sporo było w latach 60. śpiewających dzieci i nastolatków i cała masa dziwacznej szmiry (czasem uroczej zupełnie) z kategorii novelty

Jakiś konkretny przykład? Bo temat jest mi obcy, a chętnie zobaczyłbym jakąś wcześniej mi nieznaną "dziwaczną szmirę" Wydawało mi się, że mówicie o tym czysto muzycznie, bo z teledyskami w tamtych czasach było raczej kiepsko, ale ten Osmond - faktycznie niezły czad Na słuch nie ma się czego czepiać, ale młody ewidentnie nie miał pojęcia co robi

A skoro już o teledyskach przed erą teledysków mowa, to Panie i Panowie, Mr. Conway Twitty

Post: #32

Czas otworzyć nowy, osobny kącik muzyczny w Kicz TV

Tak jakoś chyba w okolicach 2009 roku tak mi się wydaje, VIVA Polska zaczęła zasypywać widzów teledyskami w charakterystycznym klimacie, lekko nacechowanymi ironią i dystansem, pozostawiając odbiorcę w zagadce, czy to na poważnie, czy na żarty. Wikipedia twierdzi, że "W Aucie" Sokoła i Pono wydano w 2008 roku, więc możliwe, że ten wysyp nastąpił właśnie po sukcesie utworu z Frankiem Kimono.

Czy ktoś dziś pamięta Monopol?



Monopol zasłynął hitem "Zodiak na melanżu" i niedługo później wydał swojego drugiego singla - Lans. Zrobiony z nieco mniejszym rozmachem teledysk wciąż oferował dużo treści - Jędker w stroju, którego nie trzeba nawet komentować, fajne laski, do tego ujęcia przypadkowych facetów w czarnych okularach, bujających się w rytm muzyki.

I to właściwie... tyle. Nic więcej. Całkowicie wystarczyło tylko to, aby podbić polskie stacje muzyczne i w niemałym stopniu wpłynąć na naszą popkulturę

Post: #33

Za bardzo na śpiewających dzieciakach bądź innych kiczach z 60. i 70. się nie znam, bo z tych dekad staram się poznawać dobrej muzyki, a było jej wtedy naprawdę niesamowicie dużo. : d

Monopol to była ewidentna próba powtórzenia sukcesu "W aucie". Wtedy to drugie, w gimnazjum, wraz z Grupą Ope i przeróbkami Rihanny wydawało mi się szczytem jajcarstwa w muzyce. Ale już te podróbki wszystkie weszły jak przestawałem się interesować muzyką z Vivy i już wtedy uważałem za żałosne.

Post: #34

Hahaha, nie wiem dlaczego, ale dzisiaj przypomniał mi się ten projekt. Pamiętam, że bardziej mi się podobał właśnie "Lans" w remiksie, teraz słucham i kompletnie ni wiem dlaczego... no cóż, dziecięce wybryki a klip po prostu ma taką konwencję. Bardziej kiczowaty jest "Explosion" Kalwiego & Remiego, jeśli o polski clubbing chodzi, mam nadzieję, że doczeka się wzmianki tutaj

Post: #35

dejmieeen napisał(a):Bardziej kiczowaty jest "Explosion" Kalwiego & Remiego, jeśli o polski clubbing chodzi, mam nadzieję, że doczeka się wzmianki tutaj

Kalwi & Remi w Kicz TV? Nie wyobrażam sobie, aby miało ich nie być Choć nie z tym utworem, bo mi w pamięci zapadł utwór Girls. Tam jest o jednego kiczowatego typa więcej

Post: #36

No błagam... Explosion to klasyka kiczu. Biedna sesja zdjęciowa, w której jeden to fotograf, a drugi trzyma lampę. Modelki wyglądają jak kobiety mafii, a na końcu wszyscy lądują pod prysznicem. xD

Post: #37

(13.03.2019 10:18 PM)Artur.O napisał(a):  Monopol to była ewidentna próba powtórzenia sukcesu "W aucie". Wtedy to drugie, w gimnazjum, wraz z Grupą Ope i przeróbkami Rihanny wydawało mi się szczytem jajcarstwa w muzyce. Ale już te podróbki wszystkie weszły jak przestawałem się interesować muzyką z Vivy i już wtedy uważałem za żałosne.

Dlatego już mnie nie dziwi, że "środowisko" hiphopowe skazało Jędkera na niebyt i zapomnienie, a z kolei taki Borixon mimo, że nagrał Gang Albanii dalej jest powszechnie szanowany i nagrywa z czołówką. Problem polega na tym, że Gang był od początku skierowany na zarabianie hajsu i dla żartów, a Jędrek niestety po pierwszym albumie dalej to ciągnął i zaczął występować gdzieś po wsiach i na dniach miast.

A swoją drogą tak trochę w temacie Jędkera to jak podoba się album lepszej połowy WWO "Wojtek Sokół"?

Post: #38

Artur.O napisał(a):Wtedy to drugie, w gimnazjum, wraz z Grupą Ope i przeróbkami Rihanny wydawało mi się szczytem jajcarstwa w muzyce.

Takimi przeróbkami?


A Grupa Operacyjna była mega. Przez krótki czas mieli odpowiedź na wszystko, co w sprawach bieżących było "na hajpie" i prawdę mówiąc, nie zestarzało się to aż tak źle, jak mógłbym się spodziewać. Szymona Majewskiego też się wtedy oglądało Sam nie wiem czy to po prostu urok gdzieś przepadł, czy tak najzwyczajniej w świecie tamte żarty przestały śmieszyć. A może po prostu gównoburza PO-PiS wtedy wydawała się zabawna i "beztroska", ale serial ten doczekał się kilkunastu sezonów za dużo...

Post: #39

EVENo napisał(a):Szymona Majewskiego też się wtedy oglądało

On chyba był gorszy nawet niż Szkło kontaktowe.

Post: #40

(16.03.2019 06:01 PM)EVENo napisał(a):  

Artur.O napisał(a):Wtedy to drugie, w gimnazjum, wraz z Grupą Ope i przeróbkami Rihanny wydawało mi się szczytem jajcarstwa w muzyce.

Takimi przeróbkami?

Nie no, jasne, że chodziło mi o to:
https://www.youtube.com/watch?v=ST7ts7FVSiM