Post: #160

Goldfrapp LOVELY HEAD 2000 Felt Mountain
Pozostajemy przy żeńskich wokalach, przenosząc się do Anglii. Tam spotykamy duet, który w 2000 mocno zadebiutował w rynku muzycznym i wówczas zwrócił moją uwagę (szkoda, że za bardzo pozytywnymi recenzjami nie poszedł sukces komercyjny krążka). Ta płyta i następna, "Black Cherry", były długo na mojej shortliście do kupienia i gdybym nie był wtedy studentem, który szukał lokali, gdzie można było kupić zupę pomidorową za 1,12 PLN i 3 naleśniki z serem za 1,23 i w ten sposób poniżej 2,50 mieć obiad w żołądku, to pewnie bym sobie wtedy je obie kupił (PS. Bar Szwajcarski na Nowym Świecie, w którym się wtedy tak tanio stołowałem, kilka lat później został zamknięty i dziś sprzedają tam garnitury jakiejś bardzo drogiej marki, gdzie pewnie sam guzik jest sporo droższy , a na przeciwko stoi salon Ferrari).

O nagraniu często mówiono, że jest w duchu Shirley Bassey i faktycznie słychać to bardzo mocno. Nad wszystkim oczywiście góruje klimat, oniryczny i dziś powiedzieliśmy że retro/vintage, a najbardziej zapada w pamięć charakterystyczny gwizdany motyw, gdzie gwizd nie brzmi jak gwizd, tylko jak dźwięk wydobywany z jakiegoś syntezatora, czy innego thereminu. Jest dużo wkładu produkcyjnego w to nagranie, postprodukcji można rzec, dyskretnych, ale wpływających na brzmienie i charakter utworu elektronicznych manipulacji dźwiękiem. Jest nostalgicznie, dziwnie sennie, słodko jak rozpuszczona czekolada, jakby lekko przypalona, ale o dziwo nie skarmelizowana. Wszystko to jest bardzo eleganckie, zwłaszcza jak na muzykę zasadniczo taneczną, bo tak można w skrócie scharakteryzować Goldfrapp, szczególnie w kontekście ich dalszego rozwoju, a także dużej liczby remiksów i podejścia do nagrań charakterystycznego dla tego kręgu muzycznego. Z kolei przecież od strony aranżacyjnej mamy do czynienia z mocno rozbudowanymi aranżacjami, szczególnie instrumentacyjnie (co sprawiało problem na koncertach, bo niektóre nagrania trzeba było bardzo mocno pozmieniać, jeśli zespół nie chciał wozić za sobą kilkudziesięciu muzyków - wkładka do płyty wymienia ponad 30 czy 30 osób!).

Statystyki:
UK - 68
US i LPP3 - brak (LPP3 trochę dziwi, sporo grał ich Kostrzewa, w tym najwięcej ten numer)