Post: #88

Podobnie jak przy Jamiroquai, nie mogłem się zdecydować, który z utworów wybrać, więc dałem oba:

Shania Twain MAN! I FEEL LIKE A WOMAN! 1997 Come on Over
Shania Twain THAT DON'T IMPRESS ME MUCH 1997 Come on Over


(Miami 1999, zwróćcie uwagę że śpiewa chyba lepiej niż na płycie!)

Oba kawałki są z rekordowej pod kilkoma względami płyty. Lećmy po kolei:
- ponad 40 mln sprzedaży na świecie (w tym ponad 20 w USA)
- najlepiej sprzedawany album country w historii,
- najlepiej sprzedawany "żeński" album w historii (więcej sprzedało się ścieżki dźwiękowej do "Bodyguard", ale tam oprócz Whitney Houston byli także inni wykonawcy, choć niewątpliwie to ona "zrobiła" ten wynik),
- 151 tygodni w Top 10 sprzedaży albumów country w Stanach, z tego 50 na miejscu pierwszym ( ),
- z albumu (16 ścieżek) wydano aż 12 singli, każdy stał się przebojem co najmniej w Stanach,
- 54 tygodnie w Top 200 albumów w USA oraz 112 w Top 20 (rekord wszech czasów) - mimo to nigdy nie doszedł do miejsca pierwszego! (najwyżej, kilkukrotnie, na drugim),
- 11 razy pierwsze miejsce w sprzedaży w UK (w sumie prawie 3,5 mln sztuk),
- najlepiej sprzedawany album w historii w Australii (19x1m, w sumie 1 260 000 egzemplarzy),
- 110 tygodni na szczycie sprzedaży country w Kanadzie (w sumie 2 mln sztuk).
Uff... może wystarczy?

A wszystko to dzięki jasno postawionemu celowi i sprawnej jego realizacji. Shania wcześniej miała 2 dobrze sprzedawane za oceanem albumy i mocną pozycję w świecie country, ale postanowiła że zrobi międzynarodową karierę. Do tego oczywiście potrzebne było otwarcie brzmienia na mniej countrowe dźwięki, po prostu "umiędzynarodowienie" go. W tym celu potrzebowała dobrego producenta. I tu w całej historii wkracza na scenę Robert "Mutt" Lange. Pisałem już o nim przy okazji "Everything I Do..." Adamsa, którego jest współautorem i producentem płyty z tym nagraniem. Produkował także m.in. "Back in Black", " For Those About to Rock We Salute You" i "Highway to Hell" AC/DC, debiut Boomtown Rats, "czwórkę" Foreignera, 2 płyty Def Leppard, "Heartbeat City" The Cars i jeszcze trochę, też sporo sukcesów (potem m.in. Maroon 5, The Corrs, Muse, Nickelback), dodatkowo pojedyńcze nagrania na płytach, m.in.: Britney Spears, Backstreet Boys, Celine Dion i właściwie można by długo jeszcze wyliczać.
Para zaczęła współpracę już na drugiej płycie wokalistki, jakoś potem oprócz współpracy zawodowej doszedł także wątek romantyczny, krótko mówiąc mimo 17 lat różnicy wieku związali się także prywatnie i ożenili. Shania jasno powiedziała, że chce zdobyć świat kolejną płytą i wzięli się ostro do roboty. Jak widać, udało się to z nawiązką. Aczkolwiek historia niekoniecznie ma happyend: po pewnym czasie związek wokalistki i producenta rozpadł się (i to na obu polach), co spowodowało zresztą przerwę w karierze, piosenkarka skupiła się na rodzinie i potrzebowała trochę czasu, aby się pozbierać. Pikanterii sprawy dodaje fakt, że Robert zdradził ją z jej dobrą przyjaciółką. Jednak wstrzymywałbym się aby jednoznacznie wskazywać jak to było do końca, bo związek chyba nie był całkiem zdrowy (czy też relacja w ramach tego trójkąta, a jak dalej zobaczycie to nawet kwadratu), bo ostatecznie Shania związała się z mężem tej przyjaciółki (tutaj przychodzą do głowy wizje typu, że na jakiejś grubej balandze doszło do "wymiany żon" i tak się to spodobało wymieniającym, że potem krok po kroku zaczęli tę wymianę wprowadzać w życie na stałe ).

Skoro rozpocząłem wątek "plotkarski", to dodam że życie Shania nie było usłane różami: jej rodzice rozwiedli się jak miała 2 lata, potem przyjęła nazwisko ojczyma (który jest Indianinem z plemienia Ojibwa), ponieważ rodzinie nie powodziło się finansowo, już w wieku 8 lat musiała zarabiać śpiewaniem po klubach, potem zaczęła karierę piosenkarską (wtedy jeszcze pod swoim oryginalnym imieniem Eilleen), jednakże kiedy miała 22 lata matka i ojczym zginęli w wypadku samochodowym. Musiała przystopować karierę muzyczną (dlatego też na dobre rozwinęła ją po 30-ce, wszak w 1997 miała już 32 lata - bardzo dużo jak na pierwszy tak wielki sukces) i zaopiekować się dwojgiem rodzeństwa.

Ciekawostka: album w USA sprzedawał się najlepiej w dopiero 110 tygodniu po premierze (na Święta 1999) . Zresztą, tendencja światowa wyglądała tak samo: 3,4 mln w 1997, 8,9 w 1998 i aż 15,2 in 1999 (a jeszcze w 2000 6,4. Do dziś jeszcze kolejne ok. 7 milionów).

Ciekawostka 2: pseudonim Shania pochodzi o słowa "[Sha-nye-uh]" pochodzącego z języka Ojibwa i oznaczającego "W drodze".

Ciekawostka 3: w sekcji ciekawostek, bo w sumie do niedawna o tym nie wiedziałem. Otóż wersja którą zapewne wszyscy znamy jest tak naprawdę remixem (konkretniej nazywa się "Dance Mix Edit"), który został wydany na rynki poza USA, gdzie była normalna wersja albumowa. Która jednak brzmi bardziej countrowo niż ta "nasza" i w sumie dobrze, że zrobili remix dostosowany lepiej do zagranicznego słuchacza. Mnie w każdym razie ten remix (mimo wyraźnie dance'owego sznytu) bardziej się podoba.

Statystyki:

- Man!...:
UK - 3
Europejska - 10
LPP3 - 14
US - 23

- That Don't...:
UK - 3
LPP3 - 2x5m.
Europejska - 5
US - 7