METALLICA - SPIT OUT THE BONE

Niemal dokładnie rok po premierze albumu „Hardwired... to Self-Destruct” Metallica wypuszcza piątego singla „Spit Out the Bone” promującego to wydawnictwo. Z perspektywy minionego czasu można już śmiało stwierdzić, że nowy album zespołu okazał się prawdziwym sukcesem i to w wielu wymiarach. Zespołowi udało się zachować wysoki poziom sprzedaży swojej muzyki za sprawą sprawnego marketingu. Na przykład za darmo rozdawano płyty, osobą które zakupiły bilet na koncert w obecnej trasie, a to znacząco podniosło liczbę sprzedanych egzemplarzy i w tych trudnych dla artystów czasach kolejna płyta zespołu pokryła się platyną. Ktoś powie, że to nieistotna z punktu widzenia artystycznego kwestia, ale przecież nowe albumy sprawiają, że zespół wciąż żyje, a nie tylko odcina kupony od sławy. Jednak nowy album wcale nie musi być dobry, często napędza go jedna dobra piosenka. Tutaj jednak jest inaczej, a piąty (mam nadzieje nie ostatni) singiel jest tego najlepszym przykładem. Potwierdzają to też koncerty zespołu i fani, którzy otwarcie domagają się kolejnych nowych piosenek na obecnych setlistach. To naprawdę nieczęsta sytuacja, alby zespół z tak wielkim dorobkiem i tyloma przebojami, był nagabywany przez fanów do prezentacji większej ilości nowego materiału. Niemniej jednak nie można się temu dziwić, bo te piosenki są po prostu naprawdę dobre. Łączą w sobie przebojowość, trashowy charakter zespołu z przed lat oraz doskonałą realizację i produkcję. Gdy do tego wszystkiego dodamy jeszcze złożoność i wielowarstwowość kompozycji dostajemy produkt, którego z jednaj strony świetnie się słucha, a z drugiej zwyczajnie się nie nudzi. „Spit Out the Bone” to jakby wizytówka i reklamówka tego albumu w jednym oraz potwierdzenie moich słów. Mocna agresywna kompozycja w starym dobrym stylu, sprawia wrażenie jakby została wyrwana prosto z lat osiemdziesiątych. Za to tekst wybiega w przyszłość i przywołuje przerażające wizje technologii, która może zawładnąć naszym życiem i zniszczyć rasę ludzką jaką znamy.


ST. VINCENT - LOS AGELESS

Po Nowym Yorku przyszła kolej na Los Angeles. St. Vincent prezentuje kolejną dawkę muzyki w swojej nowej odsłonie. Tym razem jest tutaj więcej gitarowych dźwięków, niemniej jednak niesamowicie przetworzonych i zmiksowanych z całą gamą futurystycznych brzmień. To wszystko przypomina trochę muzykę legendarnych Depeche Mode, ale cały czas jest to jednak bardzo mocno zanurzone w specyficznym i niepowtarzalnym świecie Annie Clark. Artystka przedstawia tutaj swoją wizję Miasta aniołów, która nie jest tak lukrowa i błyszcząca jak prezentują to telewizyjne obrazki i Hollywoodzkie filmy. Można powiedzieć, że o tym śpiewało już wielu, ale Clark robi to jednak iście mistrzowski sposób, uosabiając to miejsce odnosi się do relacji z nim. Warto też rzucić okiem na to jak wyglądają występy St. Vincent w różnych programach telewizyjnych (w The Ellen Show czy u Stephena Colbert’a), tam piosenka jest bardziej gitarowa, ale też sam performance sceniczny jest naprawdę świetny i godny uwagi.