Post: #4

20. The Pretender - Foo Fighters 60

Przede wszystkim zwraca wielka liczba punktów, jaką trzeba było zdobyć, żeby się załapać do pierwszej dwudziestki roku. 59 punktów nie wystarczyło... A przypomnę może, że rok temu utwór z 20. miejsca miał 49 punktów... Z "The Pretender" też ciekawa historia, bo najpierw nieśmiało weszło na moją listę, pokręciło się trochę po niej i się pożegnało. Na kilka tygodni zapomniałem o tym utworze. Na tyle zapomniałem, że jak weszło ponownie, to zapomniałem, że było wcześniej . Ale tym razem chwyciło bardzo mocno. Jak mocno - widać w podsumowaniu.

18. Nostalgia - Mirror & Dave Gahan 65

Jak widać nie ma miejsca 19., z czego wniosek, że na 18. dwie piosenki ex-aequo. Obydwie te piosenki doszły do pierwszego miejsca i są najniżej w roku notowanymi piosenkami, które tego dokonały. "Nostalgia" ma niesamowity klimat i mocno chwyta za serce. Zapewne na jej korzyść zadziałało także to, że pojawiła się zupełnie nagle, nie czekałem na nią, a więc także nie miałem żadnych oczekiwań. Żadne inne nagranie sygnowane przez Dave'a Gahana nie poradziło sobie w historii mojej listy równie dobrze.

18. Nie ma mowy - Normalsi 65

Ech... "Nie ma mowy"... Są piosenki, które na zawsze pozostaną w sercu, bo poruszają takie struny w organiźmie, które nie pozwalają się w trakcie ich słuchania skupić na niczym innym. Ja jestem umysł ścisły, więc piosenki które słyszę po raz pierwszy rzadko mnie chwytają. A "Nie ma mowy" usłyszałem niczego się nie spodziewając na koncercie i jakby mi ktoś przygrzmocił drągiem w głowę. Szok. Szczena opada. Błyskawicznie pierwsze miejsce na mojej liście. A potem jak już nie było na pierwszym, to w miarę szybko się pożegnało, ale inne miejsca niż pierwsze nie są stworzone dla tego cudeńka. Na pewno miejsce 18. nie oddaje tego jak utwór jest dla mnie ważny. Top wszech czasów to odda. To bardzo "moja" piosenka, bardzo osobista, ale na mycharts nic się nie uchowa, więc zaczęła się pojawiać na kolejnych listach. I cieszę się, że też stała się ważna.