Post: #1

Dzisiaj chciałem was zaprosić do bardzo rzadko odwiedzanego nawet przeze mnie (muzycznie, rzecz jasna) skrawka ziemi, a co dopiero przez innych...
A jest nim Papua-Nowa Gwinea.

Okazuje się, że w tym kraju mogą powstać całkiem fajne piosenki, których nie powstydziliby się nawet Amerykanie! Dlatego właśnie chciałbym wam przedstawić kilka ciekawych moim zdaniem rzeczy, które zostały wydane przez ostatni rok w tym kraju.

Na pierwszy rzut idzie Kid Nesian. Tworzy on utwory z domieszką pacyficznego reggae, jednakże brzmi to wszystko bardzo profesjonalnie i... komercyjnie, z całym bagażem, jakie to słowo niesie. Mimo wszystko jest to na pewno znacznie świeższe brzmienie niż to, czym katują nas polskie stacje prywatne.




Mam nadzieję, że udało mi się was zachęcić choćby do zapoznania się z nowymi utworami z Papui-Nowej Gwinei, a może nawet z kolejnymi poszukiwaniami na własną rękę? W każdym razie, niech to będzie jasny komunikat - choć to skrawek świata tak daleki od Polski, nie jest to już w żadnym wypadku muzyczna pustynia. Dzięki Youtube'owi, Spotify'owi oraz innym serwisom streamingowym Port Moresby i okolice stały się bliższe niż kiedykolwiek indziej

Hamamas tru!

Post: #2

Masz rację, dzięki internetowi w jednej chwili możemy znaleźć się praktycznie na końcu świata!
Przesłuchałem wszystko i najbardziej wyróżnia się Kid Nesian (nawet dodam go do mojej listy).
Muzyka z tak odległego kraju jakim jest Papua - Nowej Gwinea robi wrażenie egzotycznej ale też jest wiele znajomych dźwięków (siła internetu). Mam nadzieję, że tam ludziom żyje się spokojniej i nawet muzycy nie stają się idolami, bożkami, którzy później nie potrafią poradzić sobie ze sławą. Niechaj tam robią karierę i cieszą mieszkańców okolicznych wysp, a nam od czasu do czasu podrzucą efekty swojej pracy do sieci...
Marzenie? Może tak, może nie.

Post: #3

Żałuję, że poświęciłem swój czas na ten wątek. Masa totalnie wypranej z charakteru muzyki na zachodnią modłę, bez krzty oryginalności. Tanie-granie i zabawa w strefach wyłącznie dla polskich turystów. Nie wiem po co taka promocja i po co próbujesz nam wmówić, że to jakaś egzotyka. Prawdziwa muzyka z Papui Nowej Gwinei, rdzenna i poszerzająca horyzonty jest zupełnie inna. Wystarczyło kilka minut, żebym się o tym sam przekonał.

Post: #4

Sundrajta napisał(a):Mam nadzieję, że tam ludziom żyje się spokojniej i nawet muzycy nie stają się idolami, bożkami, którzy później nie potrafią poradzić sobie ze sławą.

Czy spokojniej... Pewnie w odległych miejscach w dżungli tropikalnej - tak.
Natomiast takie Port Moresby to już mała, ale metropolia. I, stety lub niestety, dotarły tam wszystkie blaski i cienie zachodniej kultury. Podstawowy problem jest taki, że w pięćdziesiąt lat (albo i mniej) dokonano tam olbrzymiej transformacji i dla ludzi był to wstrząs. Do dzisiaj wielu ludzi żyje myśleniem magicznym, a wiadomo, że w starciu z zachodnią kulturą powoduje to dysonans pojęciowy...
Co do podejścia do sławy - pewnie zależy od człowieka.
Domyślam się, że jeśli ktoś się wybije na jakieś Wyspy Salomona, Vanuatu - bo Australia to już w ogóle wow wow pieseł - to wtedy dopiero jest gość.
No, ale to przydałoby się zapytać ludzi stamtąd. Fajnie by było pogadać z kimś z tamtych regionów, tym bardziej, że mam ogromną sympatię do języków tok pisin i (szczególnie) bislama.

adikman napisał(a):Żałuję, że poświęciłem swój czas na ten wątek. Masa totalnie wypranej z charakteru muzyki na zachodnią modłę, bez krzty oryginalności. Tanie-granie i zabawa w strefach wyłącznie dla polskich turystów. Nie wiem po co taka promocja i po co próbujesz nam wmówić, że to jakaś egzotyka. Prawdziwa muzyka z Papui Nowej Gwinei, rdzenna i poszerzająca horyzonty jest zupełnie inna. Wystarczyło kilka minut, żebym się o tym sam przekonał.

Widzę, że ostry języczek. Cóż... Tak podchodząc do sprawy, to prawdziwą muzyką Słowian będą hymny na cześć Światowida, a łacińską i grecką... Obawiam się, że źródła niestety nie sięgają tak daleko.
Dla mnie mieszanie się kultur nie jest niczym dziwnym i właśnie to występuje w muzyce Papui-Nowej Gwinei. I myślę, że każda muzyka jest prawdziwa. Albo każda fałszywa. Wszystko zależy od punktu widzenia. Niemniej jednak wolę już brzmienia kojarzące się w Europie Zachodniej, USA czy Kanadzie z komercją z Papui-Nowej Gwinei czy Uzbekistanu niż z wielkiej, komercyjnej machiny przemysłowej ze Stanów Zjednoczonych czy Wielkiej Brytanii.
P.S. Sądzę, że wielu Papuasów nawet nie wie co to jest to Poland. Głównie bywają tam raczej Australijczycy, Nowozelandczycy, Indonezyjczycy, Amerykanie, Brytyjczycy i może Francuzi.

Post: #5

prz_rulez napisał(a):Tak podchodząc do sprawy, to prawdziwą muzyką Słowian będą hymny na cześć Światowida, a łacińską i grecką...

Tego oczekiwałbym chyba bardziej niż podania utworów, które mógłby nagrać zarówno Papuas, jak i mieszkaniec Karaibów czy Południowej Afryki. W tych kompozycjach wcale nie słychać miksu kulturowego. A jeśli są w nich obecne pewne elementy kłócące się z głównym wątkiem, to dawno zostały ne już przemielone w naszym kręgu kulturowym, gdzie od czasu do czasu nawet na czołówki list wskakuje coś nie z naszej bajki.

Mój post zabrzmiał ostro, ale nie jest wymierzony w twoje dobre chęci czy ciebie osobiście. Efekt końcowy jest taki, że sprzedajesz nam śmieci, ale rozumiem, że próbowałeś. Tylko szkoda, że wiele osób z forum będzie miało taki obraz papuaskiej muzyki jako ich pierwsze, dziewicze skojarzenie.

I żeby nie było - ja nie znam stamtąd nic. Nie uważam się też za obrońcę wymierających kultur. Trochę słuchałem w życiu jedynie muzyki z Ameryki Południowej i Środkowej. Po prostu smuci mnie spłycanie tematu (nawet w dobrej wierze).

Znalazłem na szybko kilka nagrań, które są dużo bardziej miejscowe, że tak powiem. Może dla ciebie wydałyby się hymnami na cześć Światowida, ale jeśli już pisać o takich brzmieniach, to lepiej oferować takie tradycyjne wejrzenie. Taka jest moja opinia. Jesteś na forum, z tego co zauważyłem przeglądając je, głównym promotorem nietypowej i nieznanej bliżej nam dźwięków. Niestety większość z tego to jedynie wariacje na temat danych kultur, jakieś strzępki dodane do uniwersalnej pulpy zachodniego popu. Stąd budzi to moje zastrzeżenia, że próbujesz to ubrać jako coś egzotycznego i niedostępnego. Ale tak jak napisałem - to tylko moja opinia. Może spotykasz się na co dzień z prawdziwie ciekawymi rzecami, ale poprzez swoje upodobania je ignorujesz i nie piszesz akurat o nich. Tego nie wiem.

Post: #6

Hmm. Tylko mam takie wrażenie, że niektórzy oczekują jakiejś "głębokiej ludycznej prawdy" od dalekich Europie kulturowo społeczeństw, natomiast kompletnie nie przeszkadza im amerykańsko-brytyjska komercha.
Oczywiście, mogę wrzucić coś w tym stylu:

No tylko...
...Czy naprawdę słuchacie na co dzień folku z zabitych dechami polskich wsi? Włączacie o 5:30 (jak moja babcia) Radio Rzeszów, by posłuchać audycji "Na ludową nutę"? A może z niecierpliwością czekacie na gminne dożynki i występ lokalnej kapeli podwórkowej?

Post: #7

Nie wiem. Ja mówię za siebie. A nie widzę sprzeczności w tym, ze ktoś słucha komerchy, a chce później ludycznej prawdy. Może właśnie dlatego potrzebuje jej bardziej niż takiego zgniłego kompromisu, który w zasadzie nawet nim nie bywa.

Post: #8

Czyli co, lubisz folk z koła wiejskich gospodyń?
Aha. Wolę zgniły kompromis niż żaden. A, jak pisałem, uważam, że powinno się wspierać małe społeczności. One nie mają kupy hajsu i wygłodniałych na jego zarabianie, by w jakikolwiek sposób konkurować z amerykańskim/brytyjskim łajnem.