Post: #121

[center]2008:BestAlbums
czyli mocno subiektywny wybór najlepszych płyt roku 2008
odcinek 8[/center]



Top 10 i podium coraz bliżej. A w pierwszej 20 aż cztery płyty, które jeszcze kilka dni temu były w top 10. Tak patrzę na te poniższe pozycje i myślę sobie: kurde, ależ mocna ta czołówka!


20. Gang Gang Dance - Saint Dymphna
- ten o to dziwaczny pop, przypominający mi czasem z pewnych względów CocoRosie robi wrażenie. Tylko 20? Aż 20! Bo to bardzo, bardzo silna dwudziestka płyt jest.

19. The Last Shadow Puppets - The Age of the Understatement
- jak dla mnie Alex Turner mógłby sobie darować macierzystą grupę i tworzyć wyłącznie pod tym szyldem. Proste, piękne piosenki. Bez silenia się i sztuczności. Oby coś jeszcze nagrali.

18. Kings of Leon - Only by the Night
- zastanawiam się, co takiego ma w sobie ten album, że tu jest… i nie wiem. Przebojowość? Trochę tak. Wokal? Nie zawsze. Perfekcja? Niekoniecznie. A jednak aż 18 pozycja. Lubię takie przypadki. Moje własne, muzyczne x-files.

17. The Black Angels - Directions to See a Ghost
- psychodeliczny rock? wow! fajnie. Lubię czasem posłuchać czegoś, co łechcze moją potrzebę depresyjności, bo ja to taki czarny, upadły anioł trochę jestem. Płyta może zrobić wrażenie. Niekoniecznie na Was. Na mnie zrobiła.

16. Nosowska – Osiecka
- najwyżej notowana polska produkcja w moim zestawieniu. Nosowska w ten swój pełen wrażliwości sposób zrobiła genialne rzeczy z piosenkami Osieckiej. Ja wiem, że nie każdemu mogą one przypaść do gustu. Tak to już jest z tą muzyką. Kaśka pokazała klasę, którą w tym kraju mało kto NIESTETY ma.

15. Cage the Elephant - Cage the Elephant
- to zabawne, że w USA pojawia się coraz więcej grup, które o swoim istnieniu dają znać tylko w UK. Oni należą do takowych. Energetyczny, mocny gitarowy koktajl doprawiony szczeniackim „mam to gdzieśâ€.

14. Does It Offend You, Yeah? - You Have No Idea What You're Getting Yourself Into
- wyciąłbym stąd typowowo indie piosenki i zostawił tylko tę całą potwornie taneczną część i byłoby by idealnie. Dają radę, ponieśli by takiego open’era w kierunku amoku jak mniemam. Cud, miód. Poznałem, skosztowałem, oniemiałem.

13. Vampire Weekend - Vampire Weekend
- ja bardzo lubię wszystko co z wampirami ma wspólnego, więc tę płytę też. Do tego jest na niej dużo fajnego rockowego feelingu, odrobina świeżej krwi i spory set oryginalności.

12. Beck - Modern Guilt
- kolega Beck poczynił mi radość tak wielką tym krążkiem, że jakbym mógł, to bym go szczerze wyściskał. Typowe Beck’owe granie przepuszczone przez maszynkę electro, a wszystkiemu winien Danger Mouse. I miejsce 12 jest.

11. Portishead – Third
- powrócili w glorii i chwale. Tak jakby ten czas gdy ich nie było nie istniał wcale. Tak jak być powinno. Zimno. I chłód ten w jej głosie przeszywa serca niczym sztylet z impetem wysunięty zza pasa i tnący tętnicę… by duch człowieczy mógł wolności zaznać i wiarą obrastać.



A teraz pytam razy dwa.
Raz: czymś zaskoczeni?
Dwa: kto będzie w top 10? spróbujecie wytypować?


odcinek 9 [miejsca 10-06]: na przełomie 30 a 31 dnia grudnia.