LADYHAWKE - WILD THINGS

Dla mnie muzyka Ladyhawke zawsze będzie wyjątkowa, dlatego tytułowe „Wild Things” nagranie z ostatniego albumu Nowozelandki musiało znaleźć się na mojej liście. Tutaj właśnie Ladyhawke odkrywa przed nami swoje najatrakcyjniejsze oblicze. Senna, marzycielska muzyka zatapiana w delikatnym elektronicznym transie, to doskonały soundtrack na nocną podróż samochodem, albo bezsenną noc. Czasem mam wrażenie, że nie wszyscy rozumieją przesłanie Pip Brown i nie potrafią odnaleźć się w tym co proponuje nam artystka. Tak naprawdę jest to bardzo osobista i przesiąknięta emocjami melancholijna podróż do muzyki i estetyki lat osiemdziesiątych. Tylko nie do tej oczywistej i plastikowej, ale takiej bardziej mrocznej i tajemniczej, jak z filmu „Blade Runner” albo idealnego jeżeli chodzi o oddanie aury tamtych czasów serialu z zeszłego roku „Stranger Things”. Ma to swój urok i niezwykłą moc zwłaszcza dla dzieci lat osiemdziesiątych.


CRX - BROKEN BONES

Jeżeli w pierwszym singlu CRX „Ways to Fake It” nie było słychać ręki producenta, to w przypadku drugiego „Broken Bones” nowej grupy Nick’a Valensi’ego, imię Josh Homme ciśnie się samo na usta. Ta piosenka to jakby nowe słodsze bardziej uśmiechnięte, ale wciąż potężne oblicze stoner rocka z pod znaku QOTSA czy Kyuss. Zaczyna się od potężnego riffu oraz recytowanego tekstu, który następnie przechodzi w refrenie do wesołej i pogodnej melodii wokół tytułowych słów, wszystko wieńczy gitarowym popis Valensi’ego. Tutaj też widać dlaczego Nick potrzebował nowej grupy. W CRX może spokojnie zrealizować takie piosenki i pomysły jak „Broken Bones”, na które z pewnością w The Strokes nie byłoby miejsca. Według mnie cały debiutancki album jest świetny i godny polecenia!