THE DEAD WEATHER - I FEEL LOVE (EVERY MILLION MILES)

Był taki czas kiedy wydawało się, że wszystkie zespoły Jacka White’a działają jednocześnie, ale od rozpadu The White Stripes tak różowo już nie było. Owszem Jack White wydał dwa solowe albumy, które wypełniły pustkę po nieodżałowanym duecie, ale na nowy album The Dead Weather naprawdę długo trzeba było czekać, nie mówiąc już o The Raconteurs. Oni milczą fonograficznie już od siedmiu lat i pomimo zapowiedzi White’a o nowym albumie grupy na dzień dzisiejszy ponowna współpraca z Benson’em wydaję się raczej odległa. Dlatego moja radość z nowego albumu The Dead Weather „Dodge and Burn” jest jakby większa, bo wcale nie było dla mnie oczywiste, że takie wydawnictwo powstanie. Płyta ukarze się pod koniec września, a singiel „I Feel Love (Every Million Miles)”, debiutuje dziś na mojej liście. Może nie jest pierwszą zapowiedzią albumu, bo już w tamtym roku pojawiły się dwie nowe piosenki, ale na pewno najbardziej daje czadu. Dla mnie to najlepsza piosenka zespołu od czasu „Treat Me Like Your Mother”, które swego czasu gościłem nawet na pierwszym miejscu swojej listy. W „I Feel Love” w perfekcyjny sposób nawiązuje do początków grupy, Alison Mosshart znów pokazuje swoje zwariowane oblicze, a Dean Fertita gra tak jakby był White’m, albo przynajmniej starał się mu jak najbardziej dorównać. No i Jack White znowu za perkusją! Jest w tym naprawdę niesamowity, bo jego gra brzmi świeżo i ożywczo, on jakby na nowo odkrywa ten instrument dla muzyki. W teledysku wygląda natomiast tak, jakby był z 10 lat młodszy. To naprawdę niesamowite.


NOTHING BUT THIEVES - TRIP SWITCH

Premiera debiutanckiej płyty coraz bliżej zatem tradycyjnie już kolejny singiel Nothing But Thieves! „Trip Switch” to bardzo fajna piosenka, która bez problemu powinna sobie poradzić na mojej liście, a może nawet nawiązać do sukcesu „Wake Up Call”. Młodzi muzycy nie przestają mnie zadziwiać swoją pomysłowością i dojrzałością zarazem. Najfajniejsza jest to, że oparta na wyraźnym basie piosenka, korzysta z gierki słownej odwołującej się do tytułu, a wszystko znajduje swoją kulminację w refrenie, gdzie zostaje zadane zasadnicze dla przesłania utworu pytanie. To właśnie ta linia basu najbardziej mi się tutaj podoba, bo ona przepięknie rozwija i łączy wszystko w całość. Zresztą całe wykonanie i aranżacja może się podobać, wyraźnie widać, że nadchodzący album będzie wypieszczony i odpicowany na całego. Nie są to słowa bezpodstawne, bo znam już przynajmniej z połowę materiału i wszystko mi się podoba.