CRYSTAL CASTLES - FRAIL

Zacznę od tego, że odejście Alice Glass z Crystal Castles było dla mnie szokiem. Zespół był u szczytu swoich możliwości i właściwie z albumu na album potwierdzali swoją jakość. Zaś koncerty to była prawdziwa bajka. W zasadzie nie da się tej atmosfery i energii opisać i opowiedzieć osobie, która tego na żywo nie widziała. Ja miałem niesłychaną okazję zobaczyć zespół trzy aż razy! Po pierwszym, drugim i trzecim albumie. Naprawdę ciężko jest mi się pogodzić z tym, że nie zobaczymy już więcej Ethan’a i Alice razem. Myślałem, że zespół nie istnieje, bo skoro Alice odeszła to wydawało mi się to oczywiste, a tu taka niespodzianka w postaci nowego singla „Frail”. W tym utworze śpiewa już nowa tajemnicza wokalistyka Edith. Przyznam, że nie jest źle, to cały czas ta sama świetna muzyka, połączenie elektronicznych dźwięków z punkową ekspresją i energią. Mówiąc uczciwie można uznać, że nie wiele się zmieniło i ta nowa wokalistyka bardzo dobrze się spasuje. Pozostaje jednak małe „ale”. Nie wiadomo czy w koncertowej odsłonie dziewczyna będzie w stanie choć trochę zbliżyć się do tego, co wyprawiała Alice na scenie. Zatem daje nowej odsłonie Crystal Castles kredyt zaufania, bo Ethan Kath na pewno na niego zasługuje, ale nie wiem czy przyzwyczaję się do tej Edith.


BRANDON FLOWERS - STILL WANT YOU

„Still Want You” może nie jest tak przebojowe, jak wcześniejsze single Brendona Flowersa, ale po dłuższym czasie i osłuchaniu naprawdę zyskuje. Podobnie jest zresztą z całym nowym albumem, gdzie frontman The Killers odkrywa swoją nową stronę, choć oczywiście nie zrywa definitywnie z przeszłością. Tutaj od razu uwagę przykuwa wyliczanka w refrenie, w której Flowers przywołuje popularne, główne obawy współczesnego człowieka, takie jak przestępczość, zmiany klimatyczne czy też w końcu zagrożenie jądrowe. Na to wszystko odpowiada tytułowym „I still want you” i jest to niewątpliwie uniwersalny i prawdziwy przekaz. Od strony muzycznej jest jeszcze bardziej kolorowo, bo pojawiają się zupełnie nowe elementy. Trochę elektroniki, plus różnego rodzaju instrumenty perkusyjne, bębenki, przeszkadzajki, itd… To wszystko razem zgrywa się w piękną i przede wszystkim nowoczesną całość. Brendona Flowersa dotrzymał zaś obietnicy i przygotował coś innego, ale te melodie i ten głos nie pozwalają zapomnieć z kim mamy do czynienia i to chyba jest najważniejsze.