Post: #110

Takie odzywki są pewnie na porządku... meczowym? Oczywiście to nie jest do końca fair i trzeba piętnować tego typu zachowania! Ale też należy zrozumieć emocje zawodników w takiej chwili.

A wczoraj naszła mnie innego rodzaju retrospekcja. Otóż w 1974 roku mundial piłkarski wygrała na własnym terenie drużyna Niemiec (dokładnie RFN). A Polacy zdobyli brązowy medal wygrywając z broniącą tytułu... Brazylią! A wcześniej w meczu, który praktycznie był półfinałem nasi piłkarze przegrali z faworyzowanymi gospodarzami.
W tym samym czasie za dalekim oceanem (dokładnie w Meksyku) w mundialu siatkarskim tryumfowali Polacy! W jednym z wcześniejszych pojedynków pokonując także gospodarzy imprezy. A wiele meczów kończyło się pięcioma setami.

Czterdzieści lat później za dalekim oceanem reprezentacja Niemiec znowu zwyciężyła na piłkarskim mundialu! i do tego w półfinale pokonali w pamiętnym meczu gospodarzy Brazylijczyków.
Za to w Polsce są siatkarskie mistrzostwa świata, na których w półfinale Polacy pokonali rewelację turnieju Niemców (jak się niedawnio okazało, zdobywców brązowego medalu)... I wcześniej aż cztery mecze z rzędu wygraliśmy po tie-break'u! Wreszcie w finale spotykamy się z obrońcami tytułu, Brazylijczykami.
Jaki z tego wynika morał?