Post: #26

Z przyjemnością czyta się Wasze wpisy w tym temacie. Przeważa zapał, satysfakcja, świadomość oryginalnego i pożytecznego hobby. Podpisuję się pod tymi pobudkami. Co mogę dołożyć ze swej strony? Kiedy zacząłem układać listę? Wszystko zaczęło się od ...telewizji. W dzieciństwie byłem namiętnym widzem. Była okolica świąt Bożego Narodzenia AD 1989, gdy na zawsze zostały w pamięci dwa obrazy ze szklanego ekranu: koniec dyktatury Nicolae Ceaușescu i sympatyczny pan który opowiadał o liście przebojów w pewnym radiu. Tym panem był oczywiście Marek Niedźwiecki. 20 stycznia 1990 roku pierwszy raz z zapartym tchem wysłuchałem wtedy jeszcze czterogodzinnej audycji. Dopiero po przeszło dwóch miesiącach - 24 marca postanowiłem sam uwiecznić moje ówczesne fascynacje muzyczne. Było drugie półrocze szóstej klasy, pamiętam jak dziś, biurko u dziadków, kartka papieru z bloku listowego i pomysł na zebranie w myśli 30 tytułów utworów które gdzieś mi na przełomie tygodni chodziły po głowie. Trzydziestu, bo dopiero po czterech tygodniach lista rozrosła się do dzisiejszych kształtów. Przez wiele lat towarzyszyła jej także dziesięcioutworowa poczekalnia ale z racji małej przepustowości swego czasu zarzuciłem jej tworzenie. Od pierwszego notowania jedynym kryterium ułożenia utworów w odpowiedniej kolejności było zanucenie ich w hierarchicznym porządku. Tak jest do dziś, więc niech Was nie dziwi że moja przyswajalność nowych utworów w ciągu tygodnia jest z tej racji ograniczona. Czy kiedyś myślałem o zaprzestaniu tego zajęcia? Nigdy. Ani praca ani brak "nowej krwi" na liście, ani fizyczne bądź psychiczne problemy nie zmusiły mnie do choćby tygodniowej przerwy. Owszem, czasem listę układało się dzień, dwa po oficjalnej dacie jej powstania ale wszystko wracało do porządku po czasie. Lista w swoich pierwszych latach była pod silnym wpływem LP3, z czasem zaczęły dochodzić do głosu listy/playlisty innych stacji radiowych (Radio Łódź w swoich najlepszych latach, pozostałe prywatne lokalne stacje, w tym Radio Classic, polska lista przebojów w Radio Parada, nieodżałowane Radio Manhattan, które przeobraziło się w łódzką filię Radia Eska, wreszcie Eska Rock na początku swojej działalności, a nawet Radio Zet i Komputerowa Lista Przebojów Mariusza Rokosa...)
Jak było z coming outem mojego hobby? Chyba jako pierwszemu pochwaliłem się mojemu kumplowi z liceum. On także za moją namową przez pewien czas prowadził swoją listę. Ciężkie czasy licealne łatwiej było przeżyć gdy już w środę wieczorem układałem Top10 a w czwartek prezentowałem je mu zazwyczaj w przerwie nudnych dwóch lekcji polskiego. Czy lista mogłaby przeszkadzać w życiu zawodowym/prywatnym? Co do pierwszego - jest doskonałym treningiem pamięci a co do drugiego... Stopień zażyłości z kobietami mierzyłem zawsze wspomnieniem/niewspomnieniem o liście. Osoby nawet z najbliższego kręgu przyjaciół nie do końca rozumiały sens tego co robię, ale gdy bez wahania odpowiadałem na pytania dotyczące szczegółów tego przedsięwzięcia zazwyczaj rozumiały że mają do czynienia z freakiem dla którego muzyka jest czymś więcej niż przyjemnością czy oderwaniem od rzeczywistości i o dziwo spotykało się to po czasie z uznaniem z ich strony. Co daje lista? Tadzio pięknie napisał że to taki muzyczny pamiętnik. Moje słowa. Wcale nie uważam że przechowywanie w tym momencie chyba już liczonych w tysiącach utworów było zaśmiecaniem pamięci. Dźwiękom w mojej głowie towarzyszy z reguły informacja o albumie, z którego pochodzi i dacie wydania. Jednak nie to daje największą satysfakcję. Po latach to właśnie dzięki konkretnym utworom mogę sobie przypomnieć gdzie byłem, co robiłem, wreszcie co czułem w konkretnym czasie. Pamięć bywa ulotna więc takie kodowanie przeszłości jest chyba najmilszym sposobem.