Post: #136

18. "Obłąkańcza samba" jak wyczytałem w RE owładnęła mną całkowicie. Poza nią jeszcze całkiem niedawno Stonesi mogliby dla mnie nie istnieć. Nadal jednak twierdzę, że jeżeli mieliby zaistnieć, żeby stworzyć tylko ten utwór to i tak istnienie ich byłoby koniecznością. Utwór w znam wielu wersjach (wszystkie są znakomite, w tym te z płyty, która składa się prawie tylko z samych przeróżnych wersji tego tematu), ale i tak ta oryginalna jest bezkonkurencyjnie najlepsza. A utwór poznałem na filmie, gdzie stanowił muzyczny podkład do sceny samobójstwa.
12. Jedna z najbardziej przewrotnych nazw zespołu w historii muzyki, bo niewiele zespołów miało mniej wspólnego z popem. Zespół muzycznie trudny do zdefiniowania - doszukuje się w nim elementów punk, free jazzu i dub, ale ich utwory są tak "udziwnione pod względem rytmicznym i brzmieniowym" (pod tym cytatem mogę się podpisać obiema rękami), że wymykają się wszelkim definicjom (jeszcze to free najbardziej pasuje). Trudno powiedzić cokolwiek o którymś utworze, bo są niezwykle trudne do opisania. Trzeba ich posłuchać i pokochać lub znienawidzieć (bo chyba pośredniego wyjścia nie ma).
9. Krystyna Prońko nagrała genialną pierwszą płytę (następne też były świetne), a na niej absolutną perełkę. Utwór zaczyna się od części balladowej śpiewanej z towarzyszeniem gitary, potem zmienia się tempo na ostrzejsze, a w samej końcówce pojawiają się inne instrumenty i chór i robi się nam gospel (moim zdaniem, bo na okładce pan Waschko napisał, że roc'n'roll). Ale nieważne co, bo i tak jest ostra zadyma.
8. Jerzy Wasowski znany jest przede wszystkim z piosenek do Kabaretu Starszych Panów i występów tamże, ale poza tym zdarzyło mu się komponować i inne rzeczy. Jedną z nich był rewelacyjny temat Dzień dobry mr Blues. Temat tematem, ale akurat pani Ewa Bem zaśpiewała go tylko bardzo dobrze. Natomiast wykonanie Andzreja Zauchy to dla mnie arcydzieło. Nigdzie więcej nie pokzał równie dobitnie, co potrafi zrobić z głosem. A że zespół mu akompaniujący zagrał znakomicie to po prostu dla mnie całkowita bomba.
6. Zaucha po raz ósmy w moim topie, a po raz drugi z Dżamblami w tytułowym nagraniu z jednej z najlepszych polskich płyt. Umiejętne połączenie jazzu z rockiem, piękna rozbudowana kompozycja i do tego bezbłędne wykonanie (w utworze gościnnie zagrali czterej absolutnie wybitni polscy jazzmani) no i wokal Andrzeja. Nic dziwnego, że to mój polski numer 1.
5. Właśnie wyszukałem informację, że ten utwór nie był singlem. Kto i dlaczego wpuścił go do Trójki i to na tyle skutecznie, nie wiem, ale powinienem być mu wdzięczny do końca życia. Kate Bush nagrywała wyłącznuie rzeczy wybitne, ale ten utwór zbudowany jest tak, że dźwięki otaczają Cię i wciągają w głąb jakieś nierzeczywistej przestrzeni, a wspaniały głos Katie dopełnia reszty.
1. Cztery pierwsze miejsca i dużo więcej utworów w całym topie to dorobek King Crimson. Cztery miejsca w TOP20 i wszystkie piosenki z płyty Islands w moim TOPie, a dwie z nich na dwóch pierwszych miejscach i tak było wiadomo prawie od początku. Tylko do końca pozostało niewiadomą czy zwyciężą experymenty brzmieniowe w Formantera lady czy urzekająca melodia Islands. Oczywiście te opisy to tylko wierzchołek góry lodowej, bo napisać można byłoby znacznie więcej. Ale przede wszystkim można słuchać w nieskończoność na zmianę.
Tym razem wygrało Islands (kończę, bo do północy muszę wrzucić wyniki także w innym miejscu.
1. King Crimson - Islands
2. King Crimson - Formantera lady
3. King Crimson - Cat food
4. King Crimson - Moonchild
5. Kate Bush - All the love
6. 1 Dżamble - Wołanie o słońce nd światem
7. King Crimson - Circus
8. 2 Andrzej Zaucha - Dzień dobry mister blues
9. 3 Krystyna Prońko - Anioł i róża
10. King Crimson - The letters
11. King Crimson - Pictures in the city
12. The Pop Group - Snowgirl
13. The Pop Group - The boys from Brazil
14. King Crimson - The devil's triangle
15. King Crimson - Starless and bible black
16. King Crimson - Red
17. The Pop Group - Don't call the pain
18. The Rolling Stones - Sympathy for the devil
19. King Crimson - 21st century schizoid man
20. King Crimson - Sailor's tale