Post: #1

[center]

Wydano 11 kwietnia tego roku.

Obiecałem sobie, że nie będę Was póki co męczył jakimiś zatęchłymi gratami z lat 60tych, bo najwyraźniej NIKT NIE CHCE JUŻ TEGO SŁUCHAĆ, więc będzie płyta z tego roku. Tylko jest taki problem, że rok 2011 jest jak na razie tak potwornie słaby płytowo, że najchętniej w tej frustracji obniżyłbym swoje wszystkie oceny tegorocznych płyt o jedną gwiazdkę w dół, dlatego wybieram losową niesłyszaną płytę, bo zaintrygowała mnie swoją minimalistyczną, choć wyglądającą jak pomyje okładką. To indie pop z Wysp. Więcej nie wiem, sami doczytajcie!

1. "The English Riviera"
2. "We Broke Free"
3. "Everything Goes My Way"
4. "The Look"
5. "She Wants"
6. "Trouble"
7. "The Bay"
8. "Loving Arm"
9. "Corinne"
10. "Some Written"
11. "Love Underlined"

Głosujemy teoretycznie przez dwa tygodnie, a praktycznie pewnie przez cztery zanim uda mi się zebrać by ogarnąć wyniki.[/center]

Post: #2

To może być bardzo fajna płyta. I opieram to twierdzenie na wiedzy pozaokładkowej A rok 2011 wcale nie jest słaby, wydaje się równie dobry jak poprzedni, może nawet lepszy. Ja nie narzekam.

Post: #3

Nie, tak na poważnie, to gdyby palma była namalowana, a nie wygenerowana komputerowo, to okładka byłaby naprawdę dobra, a płyta też wydaje się być fajna po różnych niemuzycznych przesłankach

Post: #4

Rok 2011 jest dużo lepszy od poprzednika!

Post: #5

to swietna plyta. chetnie zaglosuje

Post: #6

uwielbiam ten zespól z czasów "sprzed-tej-płyty", wtedy grali szaloną elektronikę dla wybranych, teraz zachowawczy popik dla większości, ale niech i tak będzie... oto mój top:

01. Corinne
02. She Wants
03. The Look
04. Loving Arm
05. The Bay
06. We Broke Free
07. Love Underlined
08. Some Written
09. Trouble
10. Everything Goes My Way

_____________________
11. The English Riviera (to intro 0:37, smyczki i krzyk mew, nie powinno się liczyć)


krążek jak na razie poza Top 50 moich płyt 2011, i do końca roku raczej wyżej nie pójdzie, a prawdopodobnie nawet spadnie poza Top 100, czego w sumie bym sobie serdecznie życzył, bo na jesień będzie wysyp ponoć dobrych krążków


RYM 2011


.

Post: #7

Porządna płytka. Szału nie ma, ale fajnie jest. 3,1/5

1. Everything Goes My Way
2. The Look
3. We Broke Free
4. The Bay
5. Corinne
6. She Wants
7. Trouble
8. Love Underlined
9. Some Written
10. Loving Arm
11. The English Riviera

Post: #8

No proszę. Zupełnie w ciemno, a jaka fajna płyta

Post: #9

Prze państwa, jutro termin. Ja się wyrobię, a państwo?

Post: #10

aaktt napisał(a):Prze państwa, jutro termin. Ja się wyrobię, a państwo?

myślę, że też

Post: #11

oooh fuck. bo bym zapomnial

1. THE BAY (to 1 z the best songow 2011)
2. THE LOOK
3. She Wants
4. Love Underlined
5. Some Written
6. Everything Goes My Way
7. Loving Arm
8. Corinne
9. We Broke Free
10. Trouble

rivery to krzyki mewy i skrzypki to pod uwage nie biore

Post: #12

Ta płyta robi mi tak samo dobrze jak "Begone Dull Care" Junior Boysów dwa lata temu. Jak na razie nie mogę wczuć się w ogóle w nowy projekt JB, mimo, że słuchałem go w sumie po równo z Metronomy. A to - włączyłem, przeleciało kilka kawałków i nagle olśnienie - to jest zajebiste! Początek nieco gorszy, ale później te wspaniałe anachroniczne syntezatory i naiwne melodie naprawdę pięknie brzmią. No i większość piosenek jest koherentna i trwa ile powinna, a nie ciągnie się godzinami jak choćby Guillemots, którego słuchałem chwilę temu.

1. "The Bay"
2. "Loving Arm"
3. "The Look"
4. "Love Underlined"
5. "Some Written"
6. "Corinne"
7. "Everything Goes My Way"
8. "She Wants"
9. "Trouble"
10. "We Broke Free"

Post: #13

Jeszcze ja. Zdążę chyba dzisiaj. Na pewno nie jest lepsze od Guillemots

Post: #14

To żadna sztuka być lepszym od Guillemots. Nie wiem co żeś się tak uczepił tego zespołu jako nadziei dla popu w ostatnich latach Już Metronomy lepiej rokuje

Post: #15

Uczepiłem się i się ich trzymam. Guillemots gra bardzo dojrzałą, trochę skomplikowaną dla zwyczajnego słuchacza muzykę. Nowa płyta nie jest do słuchania na dwa, trzy razy. To jest w niej piękne. Zresztą Łukasz może to chyba potwierdzić, że tutaj potrzebny jest czas. Moim zdaniem to prawdziwy art pop, którego obecnie nie ma zbyt wiele w muzyce rozrywkowej. Metronomy nie grają w tej samej lidze, więc ciężko porównywać. Na pewno nie są tak fascynujący, oryginalni i przyjemni do odkrywania jak Guillemots. Ci stworzyli już trzeci album, znów inny od poprzednika. Nadal uważam, że to perspektywiczna ekipa, chociaż chyba zrezygnowali z bycia ''nadzieją popu''. Podążyli inną drogą.

Post: #16

saferłel napisał(a):Zresztą Łukasz może to chyba potwierdzić, że tutaj potrzebny jest czas.

Tutaj potrzebny jest czas.

Post: #17

Nie jestem specjalistą od "nadziej popu" (l. mnoga, tak?), więc moja polemika (efektowna zresztą bardzo) na tym się zakończy Może i Guillemots nie są na dwa-trzy razy, ale co jeśli nie zdołam przebrnąć przez tę płytę więcej [razy]? Nie rusza mnie, nie czuję tego, ale słyszę zapędy artystyczne (choć paradoksalnie tagi na rymie tego artyzmu nie uwzględniają, ale to żadna wyrocznia) i nie wiem do końca co z tym zrobić. Ostatnio te drugie odsłuchy mi zazwyczaj sporo dają, w przypadku Guillemots równie dobrze mogłoby go nie być, bo ani kolejność jakoś drastycznie się nie zmieniła, ani moje odczucia...

Post: #18

01 - The Look (za tą linię melodyjną wyjętą prosto z dyskografii Pulp)
02 - Love Underlined
03 - She Wants (tutaj znów skojarzenia z ''The Other Side'' Scissor Sisters)
04 - Loving Arm
05 - Everything Goes My Way (a to całkiem przyjemna rzecz, chociaż totalnie nie pasuje do albumu, nie tylko ze względów wokalnych)
06 - Some Written
07 - The Bay
08 - We Broke Free
09 - Trouble
10 - Corine (straszne, niczym Sum 41 w wersji electropopowej)

Bardzo nierówna płyta. Mimo, iż operuje fajnym minimalistycznym brzmieniem, nie potrafi utrzymać spójności. Dzieli się wyraźnie na dwa bloki piosenek (1-6, 7-10). Jednak z chęcią posłucham jej jeszcze raz czy dwa, bo ma pewien potencjał.

Post: #19

co wy o tym guli cos tam gadacie. to nie temat o tym bandzie. a metronomy udane i nota 3,5 na 5 calkowicie zasluzona ;]

Post: #20

Michale, czekam na Twoje głosy