Post: #1

a zatem, otwieram część trzecią mojego własnego osobistego rozrachunku z minionym rokiem anno domini dwa tysiące dziesiątym. bohaterami będą tym razem albumy. albo bohaterkami- płyty. nieważne.
tak patrzę i takich naprawdę powalających płyt to nie było wiele w tym roku, co nie znaczy że nie było takowych wcale.

wyszło to dziwnie. na pierwszy rzut oka 42 pozycje, ale... jest dodatkowych 5 albumów. how is it possible? otóż 4 z nich ukazały się jeszcze w 2009 ale poznałem je głównie w drugiej połowie roku 2010, w sumie to już po wakacjach. natomiast jedna jest najdziwniejszym albumem ubiegłego roku i... ale to już zobaczycie w swoim czasie tak więc zajmują one pozycje połówkowe. kto nie rozumie to zrozumie kiedy przyjdzie co do czego
chyba wszystko jasne...

jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem (może świt błyśnie) to start jeszcze dziś wieczór

Post: #2

dobra, nie ma co przedłużać chyba...

42. O.S.T.R. - Tylko dla dorosłych

zaczyna się nietypowo. mam na myśli podsumowanie. pomimo że to hip-hop, to zaintrygowała mnie ta płyta. opowiada historię złodzieja który jest zamieszany w morderstwo na wysokich szczeblach, mafia i te miłe sprawy. przy okazji kradnie szalenie ważną płytę, która jak się okazuje znajduje się w pudełku naszej płyty... muzycznie ciekawią tutaj zadziwiająco duża jak na hiphop liczba żywych instrumentów, sekcja dęta czy też po prostu kapitalne bity Ostrego.


41. Interpol - Interpol

może to nie jest takie smutne jak na przykład debiut, ale swój urok niewątpliwie ma. można powiedzieć że to przyjemne przebojowe granie.


40. Shearwater - The Golden Archipelago

wynalazek mojej kumpeli. na samym początku mnie to mocno zauroczyło, ale potem jakoś mi przeszło. co to jest w ogóle? można rzec że folk-rock. no. najbliżej im chyba do niejakich Fleet Foxes.


39. Qube - Incubate

tutaj wszyscy kwestię znają i wiedzą o co chodzi. strasznie dużo się takiej muzyki na ziemiach polskich narobiło. no ale jak jest to podane tak jak tutaj, to niech się robi.


38. Pink Freud - Monster Of Jazz

stylistyczne wyłamanie. chyba tak to można określić... nigdy z jazzem nie miałem jakoś przesadnie po drodze, no ale to wydawnictwo mnie wsysło niewąsko. jakoże sam gram na trąbce, to co rusz nie mogę się nadziwić temu cóż to tam się wyprawia. te pokręcone rytmy, no nie potrafię ogarnąć geniuszu tych muzyków.


37. Marc Almond - Variete

podróż w absolutnie odrealniony świat. jakoś tak ze 150 lat wstecz... tak to ja sobie wyobrażam. absolutnie przepiękny klimat i czarujący głos Marca. trzeba posłuchać.


36. Jeremy Messersmith - The Reluctant Graveyard

i znów ciekawa wycieczka... tylko że tym razem nie wiem dokąd. urzekł mnie głos Jeremy'ego, te wszechobecne smyki no i okładka. chyba najlepsza okładka poprzedniego roku


35. Kings Of Leon - Come Around Sundown

całkiem niezły album. porównać do poprzedniego go nie mogę gdyż tamtego nie pamiętam a ten ma swoje dobre i złe strony. i tak największą zagadką pozostanie fakt dlaczego najlepszy utwór w ich dorobku czyli Celebration znalazł się na jakimś bonus disc...


34. Kim Nowak - Kim Nowak

polska odpowiedź na White Stripes i Dead Weather? no coś w ten deseń. tylko trochu późno. ale bije energia z tego produktu. dobrze że Fiszu śpiewa po polsku, bo te teksty są naprawdę dobre. znajdzie się tu wszystko czego można by się spodziewać po takim wydawnictwie- szybkie, głośne kompozycje jak też mroczne ballady. nie wiem tylko dlaczego nie było stąd nic na mojej liście...


33. Midlake - The Courage Of Others

tutaj też sprawa myślę jest znana. flet, leśni panowie z brodami i progresywny duch czuwający wiernie nad tym wszystkim. a przede wszystkim ładne melodie. tak... to jest dobra płyta.



mam dziwne wrażenie że tych komentarzy wcale nie widać...
ktoś się odważy zatypować czołówkę?

Post: #3

Kertoip napisał(a):41. Interpol - Interpol

ciągle pozostaje u mnie w gronie "do przesłuchania"...

Kertoip napisał(a):35. Kings Of Leon - Come Around Sundown

uuu... u mnie będzie zdecydowanie wyżej

Kertoip napisał(a):33. Midlake - The Courage Of Others

bardzo klimatyczna płyta. Miałem okazję przesłuchać jeszcze na początku zeszłego roku. "Small Mountain" było nawet u mnie na liście

Kertoip napisał(a):ktoś się odważy zatypować czołówkę?

tak mi się wyadję, że Brendan Perry i Swans będą w czołówce

Post: #4

bitte sehr

32. Mr Gil - Skellig

dobre. dobre bo polskie. choć nazwa wykonawcy ewidentnie odrzuca gdybym to poznał wtedy kiedy powinienem to byłoby wyżej. a tak, no cóż.


31. Michael Gira - I Am Not Insane

gdybym to znał wcześniej, wiedziałbym co będzie na nowej płycie Swans. kolega Michael nagrał bowiem nowe kompozycje i parę starych w akustycznych wersjach (tylko on i gitara). następnie robił do każdego egzemplarza samodzielnie (!!!) okładkę (a było ich 1000!!!) i sprzedawał wśród fanów coby zarobić na nagranie płyty Swans... to się dopiero nazywa poświęcenie... (czy jakoś tak)
jak to przebiegało można prześledzić tu: http://younggodrecords.com/Artists/Micha...etails.asp
ja jestem pod wrażeniem.


30. Bez Jacka i Słodki Całus - Ot tak po prostu, tom 2

wydaje mi się że już gdzieś pisałem o tej płycie niedawno... dobra, pewnie tak. dobre granie. jak Bez Jacka był super bez bębnów i elektrycznych gitar tak z nimi też jest niewąsko. jest dobrze. ważne że flet na swoim miejscu


29,5. Airbag - Identity

no i macie Państwo próbkę tych dziwnych, dodatkowych albumów, czy jak ich tam zwać. płyta, jak wszyscy wiedzą, z 2009 roku, ale ja ją poznałem dopiero w październiku 2010. no cóż, bywa tak. co do samej zawartości to muzyka jest tak niesamowicie nudna i monotonna że normalnie nie wiem ale ładna. nie ma co ukrywać.

29. The Black Keys - Brothers

dużo zyskał ten album w ostatnich dniach. fajna rzecz. pisałem o niej przy okazji poprzedniego notowania i nie mam zamiaru się powtarzać. kto poszuka ten znajdzie


28. Acid Drinkers - Fishdick Zwei: The Dick Is Rising Again

opisywanie piktogramami jest fajne. największy zaciesz przy "Seasons In The Abbys" Slayera...


27. Charming Hostess - The Bowls Project: Secrets of the Apocalyptic Intimate

oujea. jak ja lubię czasami takich dziwadeł posłuchać. no normalnie dobrze jest tak sobie zniszczyć mózg, którego i tak się nie ma osobiście uważam że Hostessa jest takim brakującym ogniwem rewolucji- pomiędzy Faunami a Gorylami


26. Current 93 - Baalstorm, Sing Omega

to było to czego szukałem. takiej muzyki. niespokojny folk, trochę celtycki. i ten głos. niepokojący. pierwsze minuty tej płyty słuchane po raz pierwszy = ciarki na plecach i drgawki...
aha, no i jedna z najlepszych okładek 2010 roku a może i nawet całej dekady.


25. Voo Voo - Wszyscy muzycy to wojownicy

coś mi się wydaje że Pan Wojtek już nie czai o co mu się rozchodzi, no ale trudno, ważne że fajną muzykę nagrywa.


24. Katie Melua - The House

w tym temacie chyba jeszcze to powinienem napisać, że spodziewałem się czegoś innego, ale tak też jest dobrze.

Post: #5

kolejna odsłona a w niej już pierwsze niespodziewanki...

23. XIII. Stoleti - Nocturno

pomimo że wydane w tym roku to koncert został nagrany w 2004, jeszcze przed rozpadem. no i to słychać. moc, mrok, wampiry i wilkołaki. idealne jako soundtrack do koszenia trawy


22. Gazpacho - Missa Atropos

najpierw był zachwyt, no kolejne genialne dzieło i tak dalej... a potem ochłonąłem i stwierdziłem że jakieś odkrywcze to to nie jest. do Tick Tock brakuje trochę... i pomimo że to są naprawdę ładne piosenki to jednak jakiś niedosyt mam. ale jeszcze będzie dobrze
poza tym, jedna z najpiękniejszych okładek ubiegłego roku


21. Anathema - We're Here Because We're Here

najpierw był zachwyt, genialne, płyta roku i tak dalej... ale z czasem jak tego słuchałem coraz więcej to mnie ta muzyka męczyła. no i głównie dlatego taka a nie inna pozycja. ale ta muzyka jest dobra, jak najbardziej. może wypadałoby do niej wrócić i sprawdzić czy nadal męczy...


20,5. The Flaming Lips & Stardeath & White Dwarfs with Henry Rollins & Peaches - The Dark Side Of The Moon

najpierw mnie odrzuciło... po kilku miesiącach posłuchałem znowu. kolejny raz zostałem wchłonięty w odrealniony świat Flamingów. i chcę tu uprzedzić wszelkie głosy na ten temat- to nie jest żadne odgrzewanie kotletów, cudzych w dodatku. to jest przedstawienie klasycznego arcydzieła w zupełnie nowym świetle...


20. Iron Maiden - The Final Frontier

dobra, co tu dużo mówić. moc jest. jak to u Ajronów zwykle bywa


19,5. Future Of The Left - Travels With Myself And Another

odkrycie roku chyba. chociaż płyta jeszcze z 2009. oczywiście jeszcze bardziej ich polubiłem kiedy się dowiedziałem że to 4AD nie wiem jak to nazwać, to co oni grają. na indie to dla mnie zbyt zadziorne... osobiście wyczuwam tam nutę wiktoriańskiej Anglii


19. Kult - MTV Unplugged

Kult jak to Kult. a jeszcze po akustycznemu w takich fajnych aranżacjach. no, należy się.


18. Grinderman - Grinderman 2

wzmocnione dodatkowo listopadowymi zachwytami The Bad Seeds. nikt tak dobrze nie naśladuje Nicka Cave'a jak ich wokalista. po prostu byłem pod wrażeniem kiedy to usłyszałem. pełna energii produkcja, niewątpliwie. i surowa, a to najważniejsze.


17. Red Box - Plenty

ja się spodziewałem zupełnie czegoś innego. ale jest dobrze. takie ballady czy jak je tam zwać mi się podobają, aż za bardzo może.


16. The Dead Weather - Sea Of Cowards

no tak... to jest dopiero zaskoczenie... sam sie zdziwiłem że ta płyta nie weszła do 10. a jak patrzę na to co jest wyżej to jeszcze bardziej sie dziwię dobra, mniejsza. wysłuchałem ją dopiero za drugim razem ale jak już posłuchałem to poszło. zdecydowanie lepsza od płyty pierwszej. w sumie to po tym już po całości stwierdziłem że Dżek Łajt jest naprawdę kapitalnym muzykiem no i do tego Alisson Mosshart...

Post: #6

znam mniej niż połowę z tych płyt, ale za to chyba wszystkie które znam to lubię.
fajnie, że Ironi się załapali do dwudziestki.
podobnie jak Red Box, Dead Weather i Kult.

Post: #7

uff... głupia szkoła, ot co. teraz już powinno pójść w miarę gładko... :roll:
kolejna partia a w niej 3 koncertówki!


15. Sade - Soldier Of Love

trochę się zdziwiłem z wyniku jaki osiągnęła ta płyta w podsumowaniu. no ale co ja poradzę... po primo trza było czekać ile lat na nowy materiał a po drugie primo to jest to przecież kapitalna muzyka. w sam raz na niedzielne przedpołudnie


14. Kula Shaker - Pilgrim's Progress

były takie dni że słuchałem tej płyty trzy razy pod rząd. kapitalne melodie, miłe, przyjemne. no normalnie same plusy. w porównaniu z debiutem "K" - zupełnie inny zespół. ale orientalizmów nie porzucili


13. Dianoya - Obscurity Divine

najpierw był zachwyt singlem Severance, otrzymanym od samego Astrologa. a potem długie czekanie na cały album. ten się okazał czymś naprawdę niesamowitym. co prawda, ktoś może powiedzieć że jest dzilion takich samych zespołów w Polsce. no może i tak. dla mnie jednak Dianoya zawsze będzie na pierwszym miejscu, zostawiając daleko w tyle jakieś Acute Mindy, Disperse czy inne Division By Zero. a może nawet Believe...
wiem, że w sklepach pojawiła się inna okładka, ale ja tej nowej nie uznaję


12. The White Stripes - Under Great White Northern Lights

genialna rzecz... nie ma wytchnienia, wszystko zagrane tak jak ma być zagrane. pełne dzikiej nieokiełznanej energii, garażowej surowości, pomyłek. gdybym wiedział że już niczego nie nagrają to byłoby wyżej...


11. Armia - 25 lecie zespołu: Przystanek Woodstock 2010

ktoś zakrzyknie pewnie "ależ niespodzianka", no ale tak to już jest. co prawda słuchając tego po raz pierwszy odjechałem w czasie i przestrzeni tam do Kostrzyna i przemieszczałem się od Warszawy przez Łódź pod sam Grunwald, no ale kurde. ileż można wygrywać nowa płyta mam nadzieję niedługo, bo Panowie są rozbujani na maksa
jedna z najlepszych okładek roku


10,5. Myśli Rozczochrane Wiatrem Zapisane - Dzieła zebrane

no tak... to jest dopiero zagięcie czasoprzestrzeni. płyta która jeszcze się nie ukazała. z poezją śpiewaną nie jest mi jakoś super bardzo po drodze, no ale co ja mogę poradzić na to że te kawałki są takie świetne. może to wszystko przez te nieziemskie kobiece głosy... niech szybko nagrywają płytę
co do okładki to postanowiłem wykonać ją samemu wszak wymyśliłem tytuł, więc chyba mam prawo


10. Lao Che - Prąd stały / Prąd zmienny

pamiętam jak słuchałem tej płyty dwa dni przed oficjalną premierą. nie jest to takie arcydzieło jak Powstanie czy Gospel, no ale kurde, przecież to Lao Che dobrze się słucha tego. a jak się odleci w nowofalowo-siekierowy świat to łau.


09. Broken Records - Let Me Come Home

znów kluczem jest 4AD. odkrycie roku chyba. głos niczym Ian Curtis, melancholijne melodie, generalnie dość ponury klimat całości acz z promykiem nadziei tlącym się gdzieś tam w tym domu do którego chcemy wrócić. a w dodatku Szkocja...


08. Gazpacho - Live at Loreley

to jest ta energia. to jest ta rodzinna atmosfera koncertowa. to są płyty świetne Tick Tock i Night po koncertowemu. naprawdę genialna płyta. jednocześnie najwyżej z koncertowych płyt w podsumowaniu.


07,5. Closterkeller - Aurum

jakoś tak wyszło że Closterkellera zacząłem poznawać dopiero po koncercie w Ręcznie. ta płyta jest chyba najlepszą w całym dorobku. najdojrzalszą, z taką niesamowitą gotycką przestrzenią, której chyba brakowało momentami wcześniej. płyta bez absolutnie żadnego słabego punktu, płyta genialna. tak się złożyło że dzisiaj ją zakupiłem...



jakieś typy co do czołówki?

Post: #8

pierwsza połówka piętnastki jakoś nie dla mnie .
Sade omijam jak najdalej się da, ta koncertówka White Stripes jakoś mi nie podeszła, Dianoyi w ogóle nie czuję i u mnie Acute Mind zostawia ich daleko z tyłu , do Closterkellera kilka razy próbowałem się przekonać, ale po prostu muszę przyjąć do wiadomości, że to nie moja muzyka i już.
i tylko Lao z tego zbioru lubię, choć faktycznie arcydzieło to to nie jest.

typy co do czołówki? a weź wrzuć dotychczasową całość do jednego postu, hmm? łatwiej będzie ogarnąć i się pobawić w typowanie .

Post: #9

ku3a napisał(a):Sade omijam jak najdalej się da

a czymże niewiasta sobie zaszkodziła ?

Post: #10

ku3a napisał(a):a weź wrzuć dotychczasową całość do jednego postu, hmm? łatwiej będzie ogarnąć i się pobawić w typowanie .

pff... nie chce mi się


a zatem. wielkimi krokami. zbliżamy się. ku końcowi.

7. The National - High Violet

tak... to jest świetna płyta. pełna smutku. od początku mnie powaliła swoją mocą, a curtisowy wokal prowokował do wgłębienia się w tą muzykę. po pierwszym wysłuchaniu, odtworzyłem ponownie, a potem chyba jeszcze raz. wsysło mnie. tak... to jest świetna płyta.


6. Melissa Auf der Maur - Out Of Our Minds

o. kolejna świetna płyta. zaczyna się wciągającym intrem a potem kopniak w twarz. byłem pod wrażeniem tych kompozycji, tych połamanych melodii i niesamowitego głosu Melissy przede wszystkim. muszę do tej płyty wrócić bom dawno nie słuchał jej.


5. Hypnos 69 - Legacy

no co tu dużo mówić, wszyscy wiedzą o co chodzi. pewnie minie ze 20 lat a ja i tak nie będę w stanie uwierzyć że to jest rok 2010... że też Frippowi udało się tak długo utrzymać w swoim archiwum odrzuty z sesji do In The Court... nie wiem czy gdybym poznał to wcześniej to byłoby wyżej. może. a może nie? któż to wie.
no i kolejna genialna i przepiękna okładka.


4. Peter Gabriel - Scratch My Back

ktoś rzeknie "łe, nie chce mu się pisać nowych kawałków to nagrywa przeróbki". ta... niech mi owa persona nagra takie przeróbki, to wtedy pogadamy. kapitalnie się tego słucha, głównie za sprawą magicznego głosu Petera, ale te wszystkie smyki i fortepian robią swoje i tak. wychodzi na to że w przyszłym roku nowy album


podium już niedługo

Post: #11

Kertoip napisał(a):7. The National - High Violet

z tej czwórki nawet lubię Tha National, choć poznałem stosunkowo niedawno

Post: #12

3. Faun Fables - Light Of A Vaster Dark



być może to lekki szok dla co poniektórych... już od pierwszych dźwięków wiedziałem że mnie ta muzyka wkręci na maxa. wędrówka w dosyć niespokojny rejon ciemnych lasów zamieszkanych przez skrzaty, wilkołaki i elfy. tylko nie te piękne Elfy Wysokiego Rodu tylko Elfy Czarne. złe, podstępne, złośliwe. jest wesoło w każdym razie. no bo któż by chciał się z takimi istotami spotkać oko w oko na terenie który znają od wieków...? no chociażby ja Intro to taka polana przed ową puszczą. a pierwsze sekundy utworu tytułowego powodują u mnie drżenie na plecach, czuję że zaraz skoczy na mnie jakiś skrzat albo drogę zagrodzi gigantyczny gadający pająk... przepiękna płyta. nie potrafię tego opisać.

Post: #13

Cholera, ja tego "The Dark Side of the Moon" jeszcze nie słyszałem. Ładny #7.

Post: #14

2. Swans - My Father Will Guide Me Up A Rope To The Sky



to było jak porażenie piorunem. albo nie, jak coś więcej. zaczęło się niespokojnie od dzwonów, coś a la Plainsong Kjurczaków, po chwili wszelkie nadzieje na spokój rozwiała sekwencja uderzeń. i kolejna. i kolejna... pieprznęło solidnie. mocno. trochę mi się przypomniała płyta Children Of God... 9 minut jazdy i co słyszymy? balladka? haha! spoko, tylko 2:20 a potem to już poszły same genialne utwory. ciężkie, brudne, ciężkie i brudne. po pierwszym odsłuchu pomyślałem że trochę mało jak na 14 lat milczenia, ale w gruncie rzeczy to co się przejmować. jest dobrze. a nawet bardzo dobrze. wniosek: skoro płyta miecie od pierwszych sekund to znaczy że to jest genialna płyta.



pierwsze miejsce jest myślę w tych okolicznościach oczywistą oczywistością

Post: #15

i tak jest wszystko jasne więc po co przedłużać.


1. Brendan Perry - Ark



to nie było aż takie oczywiste jak niektórym wydawać by się mogło walczył z Łabędziami do samego końca. cóż tu dużo mówić... pamiętam jak dziś ten dziwny dzień w którym usłyszałem tę płytę po raz pierwszy. był 10 kwietnia... można sobie wyobrazić jak ta muzyka brzmiała wtedy. od razu nowość na 1 u mnie na liście i totalny odjazd w tę mistyczną krainę przepięknych dźwięków. fantastyczny klimat, rodem z... no właśnie, skąd? nie wiem kurde. to było coś jak połączenie Nieba z Piekłem. z jednej strony spokojne i kojące, a z drugiej podcinające nogi. a najbardziej niesamowity jest oczywiście głos... porusza w środku wszystko co tam się znajduje... niesamowita płyta. a na koncercie podobno było ostrzej... powtarzam to dziliony razy- jak Dead Can Dance się jeszcze zejdą... to dopiero będzie czad!
a okładka jedna z genialniejszych



dziękuję bardzo za wszelakie komentarze do całości podsumowania! no i przede wszystkim za obserwowanie wyników.
tak jeszcze słowo na koniec... to nie był zły rok pod względem muzycznym. było parę genialnych płyt... ale czegoś mi brakowało. no cóż, idziemy dalej do przodu, obaczymy jak będzie. jedno wiem- na pewno nie będzie nudno
dzięki!

Post: #16

cieszę się, że dobrze wytypowałem pierwszą dwójkę

Kertoip napisał(a):tak jeszcze słowo na koniec... to nie był zły rok pod względem muzycznym. było parę genialnych płyt... ale czegoś mi brakowało.

o tak, zgadzam się - czegoś mu brakowało, ale 2011 zapowiada się świetnie