Post: #21

Yacy napisał(a):Płyty czy Amy?

Mógłbym napisać, że to jakoś wiąże się ze sobą, chociaż oczywiście muzyka i tak jest ciekawsza niż sama osoba, o której lepiej nie będę się wypowiadał.

Ja od zawsze jakoś z większą sympatią patrzyłem w stronę tych milszych i słodszych wokalistek pokroju Duffy. Nie odbieram Winehouse palmy pierwszeństwa, jeśli chodzi o ten wyjątkowy ruch na scenie brytyjskich wokalistek, ale nie oznacza to, że ją mam za to dodatkowo kochać (z drugiej strony, po tych kilku latach, śpiewające panie z wiadomej kategorii nie przetrwały próby czasu w mojej ocenie). Jej muzyka mnie nie porywa, chociaż głos ma niezły. Fakt.

Album kończy się dla mnie na kawałku numer 5, może 6 (bo ''Rehab'' nie jest już taki maxymalnie wkurzający) chociaż i tak poprawiłem mu ocenę Teraz jest to - w skali kajmanowej - 4,8. Lider świetny. 20 sekund interludium, występującego między wierszami, jest lepsze niż większość płyty razem wzięta.

01 - You Know I'm No Good
02 - Love Is a Losing Game
03 - Back to Black
04 - Wake Up Alone
05 - Just Friends
06 - Rehab
07 - He Can Only Hold Her
08 - Tears Dry on Their Own
09 - Addicted
10 - Some Unholy War
11 - Me and Mr. Jones