Post: #21

11. Nothing But Thieves – Welcome To The DCC
12. Nothing But Thieves – Pop The Balloon
13. King Gizzard & The Lizard Wizard – Dragon
14. Depeche Mode – Wagging Tongue
15. Riverside – Friend Or Foe?
16. The Rolling Stones – Angry
17. Depeche Mode – My Cosmos Is Mine
18. boygenius – $20
19. The HU & William DuVall – This Is Mongol (Warrior Souls)
20. Queens Of The Stone Age – Paper Machete

Mocne uderzenie na 20. miejscu. Niby bardzo klasyczny dla tego gatunku utwór, ale może właśnie czasem takie kawałki trzeba tworzyć, by był on bardzo dobry?
Język mongolski za sprawą zespołu The HU się na mojej liście pojawił po raz pierwszy. "This Is Mongol" to utwór jeszcze z 2021 roku, a na początku 2023 roku powstała wersja częściowo anglojęzyczna, w której swoje partie dograł William DuVall z zespołu Alice In Chains. I właśnie w tej wersji ma przyjemność się pojawić w moim podsumowaniu.
boygenius to amerykańska supergrupa, na którą się składają Julien Baker, Phoebe Bridgers (ta już swego czasu miała u mnie solowe utwory) oraz Lucy Dacus. "Dwudziestodolarówka" jest kompozycją, w której emocje coraz bardziej narastają, by dojść do mocno krzykliwej końcówki. Kontrastuje to z plumkającym podkładem w tle. Numer ten był dosyć długo, jednak zajmowane w poszczególnych notowaniach pozycje nie powalały.
Nie doceniłem jeszcze bardziej drugiego w kolejności wydawania singla Depeche Mode zatytułowanego "My Cosmos Is Mine". Na początku w ogóle mi się nie podobał, ponieważ być zbyt dziwny. Ale z czasem ta elektroniczna kompozycja z jeszcze bardziej niepokojącym tematem, niż na reszcie tejże smutnej płyty naprawdę mnie mocno przekonała.
O wiele bardziej przystępny był następny singiel, "Wagging Tongue", który również się znalazł w drugiej dziesiątce. Zdecydowanie bardziej radiowa piosenka, niż "Kosmos".
Do największych powrotów tego roku należy zaliczyć zespół The Rolling Stones. Wydali oni bowiem pierwszą od 18 lat album w całości złożony z nowych kompozycji (chociaż po drodze było jeszcze sporo utworów, chociażby te dwa rozpoczynające się od słowa "Living..."). "Angry" było pierwszym utworem z "Hackey Diamonds" i to zarówno jeśli chodzi o datę wydania, jak i kolejność na płycie. I to jest mocne i wciekłe otwarcie. Ten zespół nie podąża za modą, a i tak mimo 60 lat grania nadal świetnie się trzyma.
Jedynym nagraniem z Polski, choć tym razem nie po polsku, jest "Friend Or Foe" zespołu Riverside. Utwór ten kojarzy mi się z synthpopem z lat 80., a szczególne podobieństwo zauważam do... "Kochać cię za późno" zespołu Kombi (jeszcze wtedy było jedno "i" na końcu). A Riverside wreszcie stworzyło coś innego, niż ładne, ale na dłuższą metę (nomen omen) długie, "progresywne" utwory.
King Gizzard & The Lizard Wizard wydają po kilka albumów w ciągu roku, a każdy w niego innym gatunku. "Dragon" jest metalowym, ponad 9-minutowym nagraniem (prawie rekord w tym roku, choć na mojej liście już były dłuższe utwory), podczas którego wyobrażam sobie zbliżającą się apokalipsę.
Bardzo dobry rok może u mnie zaliczyć również Nothing But Thieves. "Welcome To The DCC" spędziło aż 14 tygodni na JT30, ale do pierwszej dziesiątki "DCC" (ten skrót oznacza Dead Club City, swoją drogą jest to tytuł tegorocznego albumu NBT) zaglądało rzadko. Ogólnie ten zespół gra typowo indie-rockową muzykę, ale tym razem poszedł w elektronikę (trochę mi to przypomina masę numerów z lat 80., albo z nowszych numerów np. The Weekenda). W lipcu tego roku inny ich utwór, "Pop The Baloon" zaliczył coś, co na tej liście zdarza się bardzo rzadko. Chodzi tutaj o debiut od razu na pierwszym miejscu. Potem jeszcze trzy razy pod rząd mu się ta sztuka udała. Tym razem jest to dosyć mocny kawałek, jednak w środkowej części utworu następuje gwałtowne wyciszenie, by pod koniec znowu wejść z przytupem. Ogólnie rzecz biorąc, długo się zastanawiałem nad tym, która ich kompozycja będzie najwyżej i widać po tym podsumowaniu, że ich poziom jest niemalże wyrównany. A to jeszcze nie koniec ciekawych rzeczy...