Post: #1

Choć mam całą masą topów zaczętych i niedokończonych... nic nie stało na przeszkodzie, aby zacząć jeszcze jeden. Tylko tym razem udało się szybko dokończyć.

Jest to chyba najbardziej oczywisty wykonawca rockowy zaraz po The Beatles, jakiego top można stworzyć, ale czy na pewno? W moim odczuciu, choć Włóczykije są bezsprzecznie ikoną, to poza tymi kilkoma bardziej oklepanymi (i niekoniecznie najlepszymi, umówmy się) piosenkami ich faktyczny muzyczny dorobek coraz słabiej się pamięta. A przecież stawia się ich w opozycji do samych Rzuków, no i podobnie jak Rzuki w latach 60. przeszli masę zmian stylistycznych, a mnogość materiału rozsianego po singlach i proto-albumach fascynuje.

No ale o ile w przypadku Rzuków, mamy od końca lat 80. ładne 16-płytowe box sety całkowicie porządkujące kwescję dyskografii i wydań brytyjskich i amerykańskich, to Włóczykije nic podobnego nadal nie mają i bardzo trudno się w tym wszystkim połapać. Dlatego dla mnie tym bardziej ciekawe było stopniowe zapoznawanie się z tym wszystkim, niejako porządkowanie w głowie (i na papierze), i tak ostatecznie doszłam do pomysłu stworzenia topu piosenek, bo czemu nie? Uważam, że bogactwo dorobku The Rolling Stones jest szczególnie godne wyeksponowania, tym bardziej, że tak naprawdę, jak się okazało, w każdej dekadzie działalności mieli coś do zaoferowania (choć w niektórych naprawdę niewiele).

---

W moim odczuciu dyskografię Włóczykii można wg chronologii podzielić na kilka etapów:

1) 1963-1964 - początkowy okres grania prostego rhythm'n'bluesa, początkowo - wyłącznie kowerów, ale z czasem do repertuaru dochodziły własne kompozycje.
2) 1965-1966 - rock'n'rollowy styl Rolling Stones rozwinięty w pełni, podobnie jak warsztat piosenkopisarski, pojawia się wiadomo-który singiel, a na płycie Aftermath nie ma już żadnych kowerów.
3) 1966-1968 - okres powiedzmy "postępowy", kiedy Włóczykije grali psychodelę, barok, pop i Das Gott wie co jeszcze, aż ostatecznie wrócili do korzeni i grali country i bluesa. Okres bardzo płodny i moim zdaniem najzajefajniejszy. Gdzieś przy końcu tego okresu też kończy się "era przedalbumowa" w muzyce.
4) 1969-1976 - okres "klasyczny", kiedy Włóczykije zostali przy tym, co najbardziej chwyciło, i to grali, grali, aż w końcu wyczerpali pomysły, pomimo pewnych nowych inspiracji. W 1969 roku zespół stracił Briana Jonesa, w 1974 jego następcę Micka Taylora, i skończyło się to nagraniem zdecydowanie najmniej ciekawej płyty w dotychczsowej historii zespołu, Black and Blue.
5) 1978-1997 - zespół regularnie koncertuje, przy kolejnych trasach koncertowych ukazują się kolejne płyty. Nowa era zaczyna się ostatnią "wielką" (czyt.: naprawdę świeżą w dyskografii) płytą, czyli Some Girls, ale późniejsze płyty to mieszanka pojedyńczych momentów, kiedy Mick Jagger próbuje odświeżać styl zespołu (we wcale nienajgorszy sposób) i całej reszty która jest graniem tego samego rock'n'rolla w ten sam sposób.
6) 1998-teraz - w tej "erze" ukazują się głównie kompilacje, koncerty, archiwalia, nowy materiał pojawia się sporadycznie - i bardzo dobrze, bo i tak zespół nic nowego nie miał już do pokazania, a mimo to parę udanych premierowych nagrań można wskazać.

---

W swoim topie przyjęłam parę zasad:
1. Żadnych kowerów. The Rolling Stones nagrało dziesiątki kowerów, z których prawie wszystkie są co najmniej porządne, dlatego uznałam za niemożliwe sensowne uporządkowanie ich wraz z całą resztą, której i tak jest bardzo dużo.
2. Przy piosenkach i ich przynależności do konkretnych wydawnictw kieruję się wyłącznie wydaniami brytyjskimi. Praktycznie do końca lat 60. brytyjskie single i albumy Włóczykii nie dublowały się materiałem niemal w ogóle, a Amerykanie ostatecznie dużo namieszali.

---

No i na koniec KONKURS:
1. Na którym miejscu uplasuje się... "(I Can' Get No) Satisfaction"?
2. Na którym miejscu uplasuje się.... "Anybody Seen My Baby"?
3. Tytuł najnowszej piosenki w topie.
4. Najwięcej piosenek w topie z jednej płyty to pięć. Dwie płyty mają taki wynik. Które?
5. Co wygra?