Post: #81

No to wypadliście chłopaki z post-trójkowego tłumu, trochę szkoda, ale cóż robicie to na własne życzenie.
A co do J-MJ, faktycznie brakuje tej koncertowej oprawy. To chyba jedna z najbardziej wyrazistych twórczości gdzie cała otoczka wokół muzyczna jest wręcz ważniejsza niż sama muzyka?
I gdyby nie sentyment, oceniałbym tę klasykę znacznie niżej, chociaż i tak z biegiem lat sporo stracił w moich oczach. Muszę tylko dodać, że po pierwszym przesłuchaniu doszedłem do wniosku, że nasi instrumentaliści tacy jak Biliński czy Nowacki trochę się wzorowali na mistrzu z Francji.