Post: #4

(29.12.2021 02:55 AM)mike napisał(a):  Zgadzam się, że "Tucked" to jedna z najjaśniej świecących pozycji na albumie Katy. Szkoda, że reszta taka zła

Też właśnie się zastanawiam kto jej pozwolił na wydanie czegoś tak nijakiego :/

(29.12.2021 02:55 AM)mike napisał(a):  Fajnie, że pojawia się akcent Eurowizyjny. Zgaduję, że to nie ostatni

Mogę zdradzić, że pojawią się jeszcze trzy, i to wszystkie w pierwszej pięćdziesiątce


#80
Jennifer Lopez - Cambia el Paso (ft. Rauw Alejandro)


Jennifer Lopez od lat ma problem z wydawaniem globalnych przebojów na taką skalę jak jeszcze dekadę temu. Ze względu na sentyment i sympatię dla wokalistki, zawsze staram się dawać szansę jej kolejnym próbom i, jak widać, tym razem opłaciło się. "Cambia El Paso", czyli w pełni hiszpańskojęzyczny utwór, nagrany wspólnie z portorykańską gwiazdą muzyki latino, Rauwem Alejandro, to nagranie, które sporo czerpie z klasycznego reggaetonu, ale zaskakuje mocnym elektronicznym brzmieniem, które bardziej skojarzyć się może z europejską muzyką klubową niż typowymi latynoskimi przebojami. J.Lo w takiej odsłonie poradziła sobie doskonale i jeśli w najbliższej przyszłości wyda w końcu hiszpańskojęzyczny album, który zapowiada już od kilku lat, to liczę na to, że będzie na nim jeszcze więcej takich petard jak ta


#79
Slayyyter - Troubled Paradise


Chyba jedno z większych zaskoczeń ostatnich kilkunastu miesięcy, czyli jeden z singli promujący debiutancki album amerykańskiej wokalistki o kreatywnym pseudonimie Slayyyter, która nie boi się eksperymentować ze swoim brzmieniem i czerpać pełnymi garściami z gatunków takich jak jak techno, EDM czy hyper-pop. O ile zazwyczaj nie potrafię się przekonać do tego typu muzyki na dłużej to ten singiel przemówił ode mnie od razu i na długie miesiące zagościł na moich playlistach. Kto wie, może uda mu się przetrzeć szlaki dla większej popularności takich brzmień w moich notowaniach


#78
Artem Pivovarov - Dežavju


Kto obserwuje na bieżąco moją listę ten pewnie zauważył moją fascynację wschodnimi brzmieniami w ostatnich latach. Jednym z jej owoców jest to oto nagranie, które odkryłem całkiem przypadkiem, a swego czasu było całkiem sporym przebojem, zarówno w Rosji, jak i na Ukrainie. Mi osobiście do gustu bardziej przypadła wersja rosyjskojęzyczna, która ostatecznie znalazła się w rankingu, ale ukraińska też ma swój urok (a przy okazji nieco większą zrozumiałość tekstu, przynajmniej dla mnie). Artem rewelacyjnie połączył elektroniczny instrumental z orientalnymi melodiami, co razem daje niezwykle wciągające połączenie, które zaskakuje swoją oryginalnością, a przy okazji bardzo szybko zapada w pamięć


#77
Neurosplot - Światła Lamp


Utwór znaleziony przypadkowo na jednej ze spotify'owych playlist, będące jednym z pierwszych nagrań rodzimego trio, występujących pod nazwą Neurosplot. Już od samego początku zaciekawił mnie swoim świetnie wyprodukowanym elektronicznym brzmieniem, intrygującym tekstem i świetnymi wokalami, doskonale komponującymi się z całością. Pojawił się tylko mały problem, ponieważ pierwsza wersja utworu, która tak bardzo mi się spodobała, została usunięta ze wszystkich platform streamingowych, a w zamian za to pojawiła się nowa wersja, nagrana w ramach projektu Coca-Cola Asfalt NEXT, która, w mojej opinii, jest znacznie słabsza od pierwowzoru. Liczę jednak to, że o tej trójce jeszcze kiedyś usłyszy większa liczba odbiorców, a ja życzę im powodzenia w dalszej karierze i mam nadzieję, że w przyszłości będę mógł ich ponownie gościć na swojej liście


#76
Sanah - Ale Jazz! (ft. Vito Bambino)


Chyba nie minę się za bardzo z prawdą, jeśli opiszę ten utwór jako "najpopularniejsza polska radiówka tego roku". I przyznam się szczerze, że o ile jeszcze rok temu spodziewałem się, że popularności "Szampana" nie uda się przebić, tak Sanah szybko wyprowadziła mnie z błędu, nagrywając kolejny przebój, który jeszcze bardziej umocnił ją na pozycji aktualnej królowej polskiego popu. Ostatecznie u mnie wylądowała dopiero w ósmej dziesiątce, ale nie jest to kwestia słabości samego utworu tylko bardziej pewnego zmęczenia jego wszechobecnością i przyćmienia go jakością przez kolejne single wokalistki. Muszę jednak przyznać, że jest to naprawdę bardzo porządna kompozycja, a chemia pomiędzy Sanah a Vito dodatkowo czyni go jeszcze przyjemniejszym podczas oglądania na żywo. No a przy okazji cieszę się z tego, że postać pana Bambino stała się trochę bardziej rozpoznawalna dla szerszej grupy odbiorców


#75
Camila Cabello - Don't Go Yet


Pierwszy singiel zapowiadający nadchodzący trzeci album byłej członkini Fifth Harmony i jednej z najpopularniejszej obecnie latynoskich wokalistek na świecie. Tym razem Camila postanowiła sięgnąć trochę bardziej do swoich korzeni, wydając singiel mocno inspirowany lokalną muzyką kubańską, który dzięki takiemu nasyceniu gorącymi latynoskimi brzmieniami, wręcz eksploduje energią już od pierwszych sekund. Bardzo mi szkoda, że nie udało mu się zdobyć większej popularności, na miarę "Havany" czy "Senority" oraz tego, że ostatecznie nie została wydana wersja hiszpańskojęzyczna, która jeszcze bardziej wpasowałaby się w klimat. Jednak mimo to nadal trzymam kciuki za dalszą karierę Camili i mam nadzieję, że jej nadchodzący album będzie zawierał jeszcze więcej tego typu nagrań


#74
Adele - Easy On Me


Utwór na który wszyscy czekali - pierwszy po prawie pięcioletniej przerwie w karierze wokalistki i zapowiadający jej najnowszy album, zatytułowany, jak na Adele przystało, po prostu "30". Nie jest to dla mnie przebój na miarę "Someone Like You" czy Set Fire to the Rain", ale zdaję sobie sprawę z tego, że jest dokładnie tym, co Adele potrzebowała nagrać, podobnie zresztą jak cały album, będący najbardziej osobistym w dotychczasowej karierze artystki. Mimo tego, że nie jest to nagranie aż tak monumentalne jak się spodziewałem to nadal jednak doceniam barwę i siłę głosu Adele oraz cały bagaż emocjonalny, który próbuje nim przekazać. Podejrzewam, że w podsumowaniu roku 2022 znajdzie się jeszcze kilka innych utworów z "30", które przypadły mi do gustu bardziej niż pierwszy singiel, ale nie uprzedzajmy faktów i cieszmy się tym, że, przynajmniej na chwilę, mamy swoją Adele z powrotem


#73
Cœur de Pirate - On s'Aimera Toujours


Béatrice Martin, ukrywająca się pod uroczym pseudonimem Cœur de Pirate, to francuskojęzyczna kanadyjska piosenkarka, znana między innymi z przebojów takich jak "Comme des Enfants" czy "Mistral Gagnant". Jednak gdy jej szczęśliwa gwiazda popularności trochę przygasła to na pewien czas straciłem ją z oczu i przypomniałem sobie o niej dopiero jesienią tego roku, gdy o moje uszy obił się jej najnowszy singiel, czyli właśnie "On s'Aimera Toujours". Prawdopodobnie najbardziej francuska kompozycja ze wszystkich francuskojęzycznych nagrań w tegorocznym rankingu - klasyczny i uroczy w swej prostocie miłosny chanson z piękną warstwą instrumentalną i ślicznym wokalem Béatrice. Jeśli ktoś jeszcze nie miał przyjemności zapoznać się z tym utworem, a lubi klasyczną francuskojęzyczną piosenkę to polecam jak najszybciej nadrobić zaległości!


#72
Dynazty - Presence of Mind


Pochodzący ze Sztokholmu power-metalowy zespół Dynazty to chyba jedno z moich największych odkryć ostatnich dwunastu miesięcy. Pomimo tego, że spośród trzech utworów, jakimi udało im się wejść na moją listę, ten uważam za najsłabszy to nadal jest on prawdziwą petardą. Właśnie w tym nagraniu Nils Molin (którego niektórzy fani muzyki metalowej mogą znać jako trzeciego wokalistę zespołu Amaranthe) pokazuje szerokiego możliwości swojego rewelacyjnego wokalu, nie musząc wcale (w przeciwieństwie do innych wokalistów metalowych) schodzić do przesadnie niskich i mało przyjemnych (przynajmniej dla mnie) dźwięków


#71
The Haunt - Brag About


Pozostajemy przy cięższych brzmieniach, jednak tym razem czeka nas wycieczka na inny kontynent. Ósmą dziesiątkę zamyka bowiem pochodzący z Florydy zespół The Haunt, składający się z rodzeństwa Anastasii oraz Maxamilliona o wymownym nazwisku Haunt. Pomimo tego, że nie wydali jeszcze żadnego długogrającego albumu to z zainteresowaniem śledzę ich kolejne single, a pierwszym, który odkryłem był właśnie "Brag About", czyli pop-rockowa kompozycja, buchająca energią właściwie od pierwszych sekund do samego końca. Pomimo tego, że jest dosyć klasycznym nagraniem jak na początkujący zespół rockowy to uważam go za bardzo dobry i obiecujący początek, który, jak mam nadzieję, będzie przetarciem szlaków pod większą karierę


#70
Hoshi - Pleurs de Fumoir (ft. Benjamin Bolay)


Singiel promujący najnowszy album Hoshi, obecnie jednej z moich ulubionych francuskojęzycznych wokalistek, będący współpracą z cenionym na francuskim rynku muzycznym Benjaminem Biolayem. Po pierwszym odsłuchu byłem dosyć sceptyczny, ale z każdym kolejnym zacząłem coraz bardziej doceniać to nagranie. Zdecydowanie czołówka tegorocznych duetów - głosy Hoshi i Benjamina świetnie ze sobą współgrają, a dzięki tekstowi ich partie nabierają charakter rozmowy, co czyni całość jeszcze bardziej melancholijną i poruszającą


#69
Agnes - 24 Hours


O Agnes Carlsson, szwedzkiej wokalistce, znanej z takich międzynarodowych przebojów jak "On & On" czy "Release Me", od pewnego czasu nie było prawie w ogóle słychać, a ona sama na dość długi okres właściwie całkowicie zniknęła z muzycznego świata. Jej powrót ostatecznie nastąpił pod koniec 2019 roku, a od tamtej pory wydała kilka singli, z których każdy zaskakiwał swoją oryginalnością i był dowodem na to, że tym razem wokalistka zamiast podążać za ogólnoświatowymi trendami postanowiła stworzyć coś całkowicie swojego. Efektem tej ewolucji jest wydany w październiku tego roku szósty album wokalistki zatytułowany "Magic Still Exists", który jest bezsprzecznie najlepszym nagraniem w dotychczasowym dorobku Agnes. O jego zaletach i innowacjach można by się długo rozpisywać, ale można też po prostu podlinkować "24 Hours", czyli jeden z singli promujących najnowsze wydawnictwo Szwedki, które doskonale obrazuje progres artystki i udowadnia, że nawet radiowy electropop może być czymś więcej niż tylko zwykłą radiówką i nadal zaskakiwać swoim oryginalnym brzmieniem. A to jeszcze nie jest ostatnie słowo Agnes w tegorocznym podsumowaniu


#68
Against the Current - Weapon


W tym miejscu muszę bardzo podziękować MExpressowi, dzięki któremu kilka lat temu odkryłem nowojorski zespół Against the Current, który w ostatnich miesiącach przeżył na mojej liście prawdziwą eksplozję popularności. Pierwszym z dwóch wielkich przebojów grupy stał się numer "Weapon", będący prawdziwą petardą i bezsprzecznie jednym z najlepszych pop-rockowych kawałków, jakie w ostatnich miesiącach gościłem w swoich notowaniach. Co by tu dużo mówić, fenomenalnie brzmiący instrumental, genialny wokal Chrissy i niesamowity potencjał przebojowości drzemiący w tym nagraniu zdecydowanie czynią go jednym z najlepszych dotychczasowych nagrań grupy. A, jak sam wspomniałem wcześniej, to jeszcze nie koniec ich obecności w tegorocznym podsumowaniu


#67
Brother Firetribe - Bring On the Rain


Kolejne z moich tegorocznych odkryć, czyli fiński hard-rockowy zespół Brother Firetribe. "Bring On the Rain" to niesłychanie przebojowa kompozycja inspirowana największymi dokonaniami rockowych i metalowych zespołów lat '80, a swoim brzmieniem przypomina nagrania z pierwszych albumów Bon Jovi i wcale specjalnie nie odstaje od nich poziomem. I pomimo tego, że poza tym jednym utworem Finowie raczej niczym więcej mnie aż tak bardzo nie zaskoczyli to jednak stawiam wielki plus za całokształt i mam nadzieję, że w przyszłości jeszcze będą mieli okazję pojawić się ponownie na mojej liście


#66
Sophie Ellis-Bextor - True Faith


Pomimo tego, że mój stosunek do coverów zazwyczaj jest dosyć sceptyczny i kolejna wersja znanego nagrania musi być naprawdę charakterystyczna by zdobyć moje uznanie, to jednak muszę przyznać, że Sophie Ellis-Bextor powinna dostać dożywotnią licencję na coverowanie absolutnie wszystkiego, bo to co robi ze swoimi wersjami cudzych przebojów naprawdę wykracza poza skalę. I gdyby ktokolwiek inny próbował przerobić ten klasyk autorstwa New Order na swoją modłę to prawdopodobnie zostałby przeze mnie zrugany od góry do dołu. Natomiast Sophie stworzyła z niego zupełnie nową kompozycję, która, pomimo tego że klimatycznie zupełnie odstaje od oryginału, to jednak zachowała jakąś jego cząstkę i nadal brzmi wprost rewelacyjnie. Podsumowując, jeśli musiałbym jakimś cudem znaleźć jakiekolwiek plusy trwającej pandemii to lockdownowe covery Sophie i jej "Kitchen Disco" byłyby z pewnością jednym z nielicznych


#65
Rag'n'Bone Man - All You Ever Wanted


Nazwanie Rag'n'Bone Mana jednym z najbardziej charakterystycznych głosów ostatniej dekady chyba nie będzie się bardzo mijało z prawdą. I o ile wcześniej, poza "Human", nie miałem zbyt wiele styczności z jego twórczością, tak wszystko zmieniło się wraz z pierwszym singlem zapowiadającym najnowszy album wokalisty. Indie rockowa stylistyka rewelacyjnie łączy się z niepowtarzalnym wokalem Rory'ego i jeszcze bardziej potęguje melancholijno-nostalgiczny klimat całego nagrania. Szkoda trochę, że "All You Ever Wanted" nie dorównało popularnością największemu przebojowi wokalisty, ale i tak cieszę się z tego, że bardzo umilił mi tegoroczną wiosnę i zostawił po sobie wiele miłych wspomnień


#64
Lady Gaga - Sine From Above (ft. Elton John)


Muszę się przyznać, że gdy przed odsłuchem najnowszego albumu Gagi zobaczyłem ten duet to stwierdziłem, że na 100% będzie to jakaś potężna ballada. I jakież było moje zdziwienie kiedy zamiast kolejnego "Million Reasons" usłyszałem utwór, który można uznać za balladę, ale taką opartą na świetnie skonstruowanej elektronicznej warstwie instrumentalnej. Nie wgłębiałem się dokładnie w to kto jest producentem tego małego arcydzieła, ale zdecydowanie należą mu się ogromne wyrazy szacunku z mojej strony, bo połączenie dwóch fenomenalnych głosów i stworzenie odpowiedniego elektronicznego tła do nich jest naprawdę nie lada wyzwaniem. No a do tego dochodzi jeszcze tekst, bardzo autentyczny i oryginalny, który jest chyba jednym z najlepszych w dotychczasowej karierze Gagi. W mojej opinii jest to najlepsze nagranie na jej najnowszym albumie i dalej nie mogę się nadziwić, że nie zostało wybrane jako jeden z singli go promujących, zwłaszcza patrząc na to jaki szum mógłby zrobić duet Gaga+Elton


#63
The Weeknd - Take My Breath


Po tym jak w zeszłym roku całkowicie zdominował globalny rynek muzyczny The Weeknd nadal nie zwalnia tempa i nie wychodzi z formy. Pozostając w ramach syntezatorowej stylistyki wydał kolejny singiel, który jakością wcale nie odstaje od poprzednich, a brzmi równie świeżo i interesująco. Mam wrażenie, że tutaj mamy już małą ewolucję brzmieniową i trochę więcej elementów pochodzących z wczesnych lat '90. Niecierpliwie czekam na kolejny długogrający album Abela i zastanawiam się co nowego zaprezentuje nam w przyszłym roku. Niezależnie od tego co to będzie mam przeczucie, że z pewnością będzie równie jakościowym nagraniem jak wszystko to co wydał w ciągu ostatnich lat


#62
Eleni Foureira - Aeraki - To Thiliko


Od paru lat widać, że Eleni Fouriera ma dwie twarze - z jednej strony królowa greckiego disco, a z drugiej twórczyni inspirowanych bardziej lokalnymi przebojami "letniaczków". Tym razem mamy do czynienia z tą drugą Eleni i jednym z moich największych przebojów minionego lata. Wyraźnie czuć tutaj inspirację, zarówno brzmieniami tradycyjnie śródziemnomorskimi, nieco bardziej orientalnymi, a do tego jeszcze kilkoma latynoskimi wstawkami. No i nie można zapomnieć o całej gamie żywych instrumentów (trąbki, bębny i cała masa innych, których nawet nie potrafię nazwać) i wyśpiewaniu całości w uwielbianym przeze mnie języku greckim. Ciężko byłoby mi nawet wskazać jakiekolwiek inne nagranie, które dorównywałoby letnim nastrojem temu, co tutaj osiągnęła Eleni


#61
ABBA - Don't Shut Me Down


Co by tu dużo mówić, chyba najbardziej oczekiwany powrót nie tylko ostatnich lat, ale nawet ostatnich dekad. Przyznam się szczerze, że do końca nie wierzyłem w newsy mówiące o powrocie najbardziej legendarnego popowego zespołu w historii muzyki, a potem przez parę dni nie mogłem uwierzyć, że jednak powrócili i, tak jak moi rodzice i dziadkowie, mogę ekscytować się ich najnowszymi nagraniami. O ile "I Still Have Faith In You", czyli główny singiel zapowiadający powrót grupy uważam za bardzo ładny i wzruszający to jednak drugi z nich, czyli właśnie "Don't Shut Me Down" jest dokładnie tym na co czekałem. Szwedzi udowodnili, że nawet i po czterdziestu latach przerwy nadal są w stanie tworzyć rewelacyjną i ponadczasową muzykę, która poziomem zupełnie nie odstaje od tego, do czego przyzwyczaili swoich fanów kilkadziesiąt lat temu