Post: #33

Ostatnio było dużo słuchania, a mało pisania. Nazbierało się płyt, niektórych żal, że nie weszły do Top50, no ale zestawienie nie jest z gumy:

Green Day - 21 Century Breakdown [2009]

Jak na tak ambitny, bombastyczny wręcz projekt, słucha się tego zaskakująco fajnie. Nie wgryzałem się w teksty, więc pewnie sporo straciłem, ale trochę o płycie czytałem i wygląda to na imponujące przedsięwzięcie, które o dziwo się udało - stworzenie punkrockowej opery (co prawda dla mnie to zbyt melodyjne i ładne piosenki na punk, a z kolei do użycia słowa "opera" to już w ogóle mam duże zastrzeżenie - no ale powiedzmy że jest tak to nazywane).
Właściwie jedno zastrzeżenie: płyta jest za długa (może jakbym słuchał, o czym tam śpiewają, to ten zarzut by znikł, ale przyznam że kompletnie mnie to nie obeszło).

The Swell Season - Strict Joy [2009]

Szkoda, że ten projekt tak szybko upadł, zaledwie po dwóch płytach. Ale skoro był oparty na związku także pozamuzycznym, który się rozpadł, to niestety muzycznie nie miało to dalej racji bytu. Proste, ładne piosenki, ale troszkę czegoś brakło. No właśnie, może już tej chemii między twórcami?

Radiohead - Hail to the Thief [2003]

A tu napiszę troszkę inaczej: jedna z ostatnich kaset jakie kupiłem. I jedna z najtańszych (o ile nie najtańsza!) kaset jakie kupiłem: wyhaczyłem gdzieś w koszu wyprzedażowych w podziemiach Empiku na Nowym Świecie za... 5 zł .

The Mars Volta - De-Loused in Comatorium [2003]

Tutaj może też jakbym słuchał o czym śpiewają, to by było wyżej. Tak czy inaczej: kawał porządnego progresywno-emowego grania, kilka rzeczy jest świetnych. Kilkanaście lat temu za mało słuchałem, aby się tak zachwycić, by do dziś trzymało, potem słuchałem ale już byłem nieco inaczej nastawiony muzycznie (i słuchałem za mało), teraz powrót po latach był miły i odkrywczy, ale to już jeszcze mniej moja muza. Ale dobre to jest.

Coheed and Cambria - Good Apollo, I'm Burning Star IV, Volume One: From Fear Through the Eyes of Madness [2005]

Mam tę płytę na półce (a także trzecią część ich sagi" "In Keeping Secrets of Silent Earth: 3", kolejną też miałem kupić, ale nie miałem już kasy, wcześniejsza była chyba wówczas niedostępna w sklepach), co oznacza że kiedyś lubiłem. Nadal mi się podoba, ale nadal ma ten sam problem: początek jest bardzo fajny i ogólnie jak się słucha w niewielkich kilkunastominutowych ilościach, to jest to bardzo fajne. Jak kupiłem to się mocno zajarałem na taki pomysł, że zespół przedstawia jakąś wieloczęściową sagę, swoistą spacerockoperę (znów to słowo!) na kilku płytach. W praktyce, chociaż nawet czytałem teksty słuchając piosenek, jakoś niespecjalnie mnie wciągnęła ta rzekoma fabuła, trochę też za dużo słuchałem i w końcu mnie te płyty zmęczyły i odstawiłem na kilkanaście lat. W ostateczności moja refleksja jest taka, że jednak zespół porwał się na coś, co ich przerosło, a co po prostu może przerasta muzykę metalową. Można rzec: "przeambitnili". Nie ma tu przede wszystkim jakiś zapadających mocno w pamięć melodii czy motywów instrumentalnych, ogólna konkluzja jest taka, że to tacy trochę słabsza wersja Mars Volty.
Fajne, ale polecam nie słuchać za dużo (czyli nie jako wbrew temu, jak teoretycznie powinno się tego słuchać).