Post: #9

prz_rulez napisał(a):BBC Radio 1 utworu "Living For Love" Madonny.

Radio maintreamowe zdycha. Leży i kwiczy. Mam tu w pokoju fana antyradia. Na zmiane puszczamy sobie z moimi idiesrindie. I choć zarza się, że czasem grają nowe rzeczy i kombinują - to mozna odnieść wrażenie, że na swiecie jest jeden utwór Duran Duran czy Stone Temple Pilots.
W Aucie gdy jadę - Jeśli rozładuje mi sią telefon - to włączam tylko niejakie Meloradio. Też grają w kółko to samo, ale przynajmniej przyjemne. No i nie są to bynajmniej Ageiści co raczej ludzie o bardzo wąskich horyzontach. Boją wyjść ze strefy komfortu.
Ageizm jest obecny wszem i wobec - wystarczy zobaczyć jaką popularność ma moje wielkie podsumowanie Lekkiej i Średniej Muzyki Mojego Życia i moje propozycje do listy classic. Komu chce się marnotrawić czas na staroci. A ja wręcz przeciwni - ostatnio podglądam sobie różne ciekawostki z lat 70. Mainstream ssie.
Natomiast Madonna powiedziała mądrą rzecz
"We've made so many advances in other areas — civil rights, gay rights — but ageism is still an area that's taboo and not talked about and dealt with," she concluded
No właśnie - Mielimy ciągle prawa ciągle tych samych. Debaty zamykają się na prawach kobiet, LBGT i prawami uchodźców a tymczasem inni marginalizowani, sekowani? prawa osób starszych, prawa osób otyłych, prawa inwalidów, prawa chorych, których nie stać na leczenie, prawa chorych na zespół Downa, prawa dzieci nienarodzonych, prawa potajemnie zabijanych osób starszych po określeniu tzw" udanego życia", prawa ludzi biedniejszych, którzy są wyśmiewani, bo nie mają modnych ciuchów, prawa i rozwązania pomagające ludziom po wypadkach samochodowych, chorych na depresję, prawa chorych na stomię czy chorobę leśniewskiego Crona. I moim zdaniem najwazniejsze - prawa ludzi samotnych, którzy w dobie korporacyjnego, pozbawionego Boga i relacji świecie - są w najtrudniejszej sytuacji. Mozna tak w nieskończoność. Madonna tą wypowiedzią mi zaimponowała - bo wpadliśmy w lejek wąskich potrzeb luidzkości - nie rozglądając się dookoła - i w efekcie zamykamy się - tak jak to zrobił dziennikarz z BBC (obrzydliwy twór medialny)