Post: #16

Alice in Chains HEAVEN BESIDE YOU 1995 Alice in Chains


Wrzucam wersję unplugged, bo szczerze mówiąc to ona spowodowała, że piosenka znalazła się w BTW, w zasadzie że w ogóle zwróciłem na nią większą uwagę. Moim zdaniem to najlepsza wersja i szczerze mówiąc przez pewien czas zastanawiałem się nawet, czy nie ją wrzucić w BTW.

Zauważyliście być może, że z tzw. wielkiej czwórki grunge'u: Nirvana, Pearl Jam, Soundgarden, Alice in Chains, ci ostatni nie mieli jeszcze żadnego kawałka w zestawieniu. Przy czym nie jest tak, że cenię ich mniej od pozostałyc. Tzn. na pewno stawiam wyżej niż Soundgarden, niżej niż Nirvana, z kolei PJ mieli takie killery, których po prostu nie dało się wrzucić. Ale brzmienie tych największych hiciorów AiC, które faktycznie może powinny się znaleźć tutaj wcześniej, jest jednak dla mnie najmniej przystępne, po prostu mnie męczą nieco. Zespół był najbliżej metalu z tych grunge'owych legend, w dodatku to, co było ich najbardziej wyróżniającym się elementem brzmienia i siłą, było też dla mnie ich wadą. Chodzi rzecz jasna o te charakterystycznie "wiercące" gitary, dziwnie współbrzmiące z wokalem (drugim wyznacznikiem ich brzmienia są swoją drogą dwa wokale). Owszem - momentami to fascynuje i na pewno wyróżnia zespół, ale jednocześnie też mnie męczy. W dodatku lata 1991-1995 są w BTW bardzo mocne i trudno się wcisnąć komukolwiek, niech się cieszą, że się na ten ostatni rok załapali .
OK - to tyle mojego tłumaczenia się .

Dlatego też dopiero jak pewnego dnia Paweł Kostrzewa w Trójkowym Expressie zagrał ze 3 numery z płyty unplugged, gdzie te kawałki zabrzmiały inaczej niż pierwotnie, zwróciłem uwagę na zespół i powróciłem trochę do ich nagrań, więcej ich posłuchałem.

Ten kawałek jest lżejszy, ale zachowuje wszelkie cechy ich stylu, szczególnie bardzo niskie brzmienie i współgranie wokali.

Statystyki:
UK - 35
Europejska - 94
LPP3 i Billboard - nie było (w US #52 na liście radiowej, czyli Hot 100 Airplay)

Blisko BTW: Rooster, Them Bones (tutaj chyba są najbliżej BTW, wiercą ostro, numer jest ogólnie w jakimś sensie "chory", ale fajnie przebojowy jednocześnie. Zresztą, oni często mieli "chore" numery, takie jakieś jakby nagrywane w psychiatryku, strasznie mroczne już w samym brzmieniu, nawet bez zagłębiania się w teksty)