Post: #80

The Knack MY SHARONA 1979 Get The Knack
w BTW od: 2008-9

(obejrzałem przed chwilą to wideo pierwszy raz i przyszło mi do głowy, że warto by sprawdzić, czy aby Knack nie byli na tournee po Argentynie lub też na wakacjach i czy nie spotkali wtedy pani Messi )

Bardzo dziwny numer: punkowa energia, zrywany rytm i skomplikowanie harmoniczno-melodyczne niczym w progresie oraz popowa produkcja wygładzenie. Zespół będący typowym przedstawicielem "one hit wonder". I to naprawdę duży hit, bo aż 6 razy pierwsze miejsce w Stanach, szczyt także w Australii i Kanadzie i nr 6 w UK. Singiel pociągnął sprzedaż całego albumu, który pokrył się złotem w Stanach w 13 dni, co było największym osiągnięciem od czasów Meet The Beatles. Dziś brzmi to bardzo dziwnie, bo pewnie mało kto pamięta o zespole. Ale prawdą jest, że po debiucie było tylko gorzej i to w bardzo szybkim tempie, co doprowadziło do rozpadu zespołu zaledwie po 4 latach.

Ja po raz pierwszy poznałem ten numer w zupełnie innej wersji i w dosyć intrygujących jak na poznawanie muzyki okolicznościach - na naszych pierwszych wspólnych z Anią wakacjach. Łeba 2004 (albo 5? ) i stanowisko z różnymi automatami do gier, m.in. mata do tańczenia którą widziałem wtedy po raz pierwszy i na której nawet odważyłem się zatańczyć . A także niewiemjaktosięnazywa, ale takie coś, gdzie był ekran na którym wyświetlała się piosenka i 4 znaczniki w jej rytmie, a przed ekranem takie 4 krążki-czujniki przed którymi należało machać rękami w rytm pojawiających się komend. Dwa dla lewej ręki (góra, dół) i dwa dla prawej (tak samo). Tu nie odważyłem się spróbować, jak by mi to poszło, ale spośród numerów które często były wybierane przez graczy (pewnie to był jeden z setów dla początkujących, bo jak się 3 piosenki dobrze "zamachało", to odblokowywały się następne. A jak nie, to niestety trzeba było zapłacić kolejne 2 czy 5 zeta, by zagrać znowu ) znajdowała się jakaś udensowiona wersja piosenki, z której udało mi się zapamiętać charakterystyczny refren, może dlatego że miał tylko 2 słowa: "mamamamajj szarona!". Po jakimś naprawdę dłuższym czasie (minęły może nawet 2 lata!) usłyszałem jakimś cudem ten numer w radio i po wyszukaniu go w necie (to już były na szczęście czasy netowe, więc nie musiałem kolejne parę lat czekać, żeby znowu go usłyszeć) stwierdziłem, że to MUSI być zdecydowanie TA "łebska" My Sharona . Nie mogła się więc nie znaleźć w BTW i to po krótkim stosunkowo czasie leżakowania w kolejce .

Ciekawostka: był to najszybciej sprzedający się debiutancki singiel od czasów "I want to hold your hand" (chodziło o szybkość "ozłocenia" krążka)!

Ciekawostka 2: tytułowa Sharona to Sharona Alperin, 17-latka którą Doug Fieger, wokalista grupy, poznał mając lat 25 i w której zakochał się na zabój, przez 4 lata byli parą, a przez pierwsze 2 miesiące natchniony uczuciem pisał dosłownie piosenkę za piosenką. Aczkolwiek główny riff do tego numeru napisał akurat gitarzysta Berton Averre i to lata całe zanim dołączył do zespołu. Nie mógł jednak wymyślić do tego żadnych słów ani melodii (nic dziwnego, melodia pokręcona na maxa) i dopiero kiedy poprosił o pomoc Douga, ten mu pomógł. A ponieważ słysząc ten motyw Doug od razu miał przed oczami Sharonę, więc mimo oporów Bertona, jej poświęcił tę piosenkę. Zresztą, jak już doszło co do czego (czyli decyzja, że to o niej ma być), numer był gotowy dosłownie w 15 minut.
A tytułowa muza znalazła się także na okładce singla, w ręku dzierżąc debiutancki longplay grupy:

(zaś dziwna obsesja Amerykanów na punkcie sutków spowodowała zresztą, że tam ocenzurowano okładkę, usuwając je. W sensie - powierzchnia koszulki była tam wygładzona).