Póki nie znikną resztki śniegu (już naprawdę resztki, wczoraj widziałem na północnym stoku nasypu, w cieniu) to jeszcze coś o innej porze roku niż wiosna i zima:
Jeff Wayne FOREVER AUTUMN 1978 Jeff Wayne's Musical Version of The War of the Worlds
w BTW od: 2012 (przy przygotowaniu tego topu dopiero dorzuciłem)
Sądzę, że to może być jedno z zaskoczeń tego Topu. I w sumie nic dziwnego, bo to jeden z krócej przeze mnie znanych kawałków, rzadkość żebym coś tak krótko znanego, ale starego wrzucił do BTW. Nie wiem, czy numer wcześniej znałem, choć na pewno słyszałem kilka razy w życiu, nie miałem jednak specjalnie świadomości cóż to. Dopiero wrzucenie go, zdaje się przez Yacego (?) do jednej z pierwszych (pierwszej? drugiej?) Naszej Listy spowodowało, że mogłem lepiej się w niego wsłuchać i poznać. Nawet wtedy nie chwycił mnie tak bardzo (zdaje się, że głosowałem, ale około 7 miejsca), dopiero z czasem doceniłem. Plus dowiedziałem się, że płyta była wielkim sukcesem. Czyli zbiegły się 2 elementy, które pomagają dorzucić coś do zestawu (w zasadzie niemożliwe jest znalezienie się czegoś co nie spełnia choć jednego z tych warunków - albo muszę bardzo lubić coś co nie było sukcesem, albo muszę choć cenić coś, co było to wielkim sukcesem).
Brzmienia lekko musicalowe, może nawet "tanecznawe", te wszystkie gładkie pasaże smyków i pośpieszne perkusje, te pochody syntezatowe - słychać dobrze czas, kiedy powstała ta płyta. Czas nieprzyjazny dla progresywnej muzyki koncepcyjnej jaką przecież była. Stąd to taki wygładzony, upopiony progres. Co nawet sympatycznie brzmi i jest kolejnym plusem nagrania, przyciągającym do niego.
Największym jednak ten cudowny głos lektora, który czyta nam całą historię Wojny światów H.G.Wellsa, którą wziął na warsztat Jeff Wayne i zrobił z niej niezwykłe słuchowisko/widowisko muzyczne (musical). W projekcie udział wzięły tuzy światowego rocka. Ten numer śpiewa Justin Hayward z Moody Blues, w projekcie wzięli udział także m.in. Phil Lynott z Thin Lizzy, Chris Thompson z Manfred Mann, Herbie Flowers z T.Rexa, czy Ray Cooper.
A ten świetny lektor to Richard Burton, m.in. mąż Liz Taylor (tak pudelkowo żeby coś zapodać ).
Ciekawostka: początki kompozycji Jeff napisał w 1969 i była to... reklama Lego . W 1972 Gary Osborne i Paul Vigrass dodali słowa i wydali jako piosenkę na płycie "Queues", wydano to nawet na singlu w Japonii gdzie stała się przebojem. Potem Jeff potrzebował piosenki miłosnej do musicalu i wybrał właśnie ten numer, jako wokalistę zatrudniając Justina, ponieważ potrzebował "wokalu z Nights in white satin". W zeszłym roku mieliśmy nową wersję musicalu i z tej okazji wydano ponownie to na singlu, śpiewał Gary Barlow, a czytał Liam Neeson.
Muzyczny BTW część I.2 (1973-1982)
).
. W 1972 Gary Osborne i Paul Vigrass dodali słowa i wydali jako piosenkę na płycie "Queues", wydano to nawet na singlu w Japonii gdzie stała się przebojem. Potem Jeff potrzebował piosenki miłosnej do musicalu i wybrał właśnie ten numer, jako wokalistę zatrudniając Justina, ponieważ potrzebował "wokalu z Nights in white satin". W zeszłym roku mieliśmy nową wersję musicalu i z tej okazji wydano ponownie to na singlu, śpiewał Gary Barlow, a czytał Liam Neeson.
