Post: #61

Zmieniamy rok:
10CC DREADLOCK HOLIDAY 1978 Bloody Tourists
w BTW od: 1999


Zabawne - dopiero teraz się dowiedziałem, że w jednym z refrenów podmiot liryczny nie lubi krykieta (myślałem, że tylko reggae i Jamajki) .

10 CC już w BTW gościliśmy, ale numer jest tak odmienny od I'm not in love, że przez pewien czas nie mogłem uwierzyć, że to ten sam zespół i wydawało mi się, że koleżanka która mi powiedziała czyj to kawałek albo mnie wkręca, albo po prostu ma błędne informacje. Numer polubiłem i poznałem lepiej po przeprowadzce do Warszawy, kiedy to na pierwszym roku sporo słuchałem Radia Pogoda (potem przekształconego w Złote Przeboje), które grało stare przeboje. Na początku bardzo mi się to spodobało, bo wielu z tych numerów nie słyszałem wieki całe, niektórych w ogóle nie kojarzyłem i była okazja je poznać. Ale już pod koniec pierwszego roku słuchania mi się to znudziło, bo zauważyłem że mają mocno ograniczoną listę kawałków i to, z czego usłyszenia w październiku-listopadzie bardzo się cieszyłem, w kwietniu-maju wzbudzało już we mnie tylko zniecierpliwienie i znudzenie. A że poza muzyką nic w tej stacji się nie działo, to przestałem słuchać. Nie sądziłem, że wkrótce niemal wszystkie (a w każdym razie te większe) radia w Polsce będą grały w ten sposób, co sprawi że słuchanie radia stanie się nieznośne...

Numer, mimo że nawet w tekście pada słowo reggae, to raczej takie złamane reggae, rzekłbym disco-reggae, czy też reggae białych. Stał się w każdym razie ostatnim wielkim przebojem zespołu, numerem jeden w UK (i poza 40-ką w US).

Ciekawostka: tekst opowiada prawdziwą historię, jaka zdarzyła się wokaliście The Moody Blues, Justinowi Haywardowi, który pewnego razu zabłądził na Barbadosie i zetknął się z nagabującymi go dreadziarzami, próbującymi wyłudzić od niego pieniądze.