+- Największe forum list przebojów Mycharts.pl (https://www.mycharts.pl)
+-- Dział: Personalne listy przebojów (/forumdisplay.php?fid=3)
+--- Dział: Zamrażarka (/forumdisplay.php?fid=13)
+---- Dział: Domowa Lista Przebojów (/forumdisplay.php?fid=27)
+---- Wątek: TOP 75 PET SHOP BOYS (/showthread.php?tid=4283)
- saferłel - 25.03.2009 05:55 PM
30 - Discoteca (Bilingual)
Muzycznie: Utwór otwierający najbardziej gorący i drapieżny album w dyskografii PSB. Pełen hiszpańskiej dynamiki i latynoskiej elektroniki. Wbrew tytułowi jest to
dość mroczna piosenka, szybka, ''mijająca'' słuchacza gdzieś na uboczu. Świetne fortepianowe wstawki i dynamiczny drum-beat w stylu flamenco plus intrygujący sampel przewodni, młodszy brat tego użytego w Heart. Myślę, że to jeden z najbardziej złożonych numerów jakie napisali. Tennant śpiewa praktycznie całych czas w niskich rejonach. Znakomitym pomysłem było pomieszanie angielskiego i hiszpańskiego tekstu.
Lirycznie: Jeszcze raz powtórzę. Nie dajcie się zwieść tytułowi. Co prawda hiszpańskojęzyczny refren tego nagrania permanentnie pyta się nas: ''Gdzie tu jest najbliższa dyskoteka'', ale to prośba niezwykle zagubionego i strapionego człowieka, który szuka swoje miejsca na tym świecie. Odwiedza miejsce gdzie nawet anioły boją się zapuszczać. Nie potrafi porozumieć się z ludźmy, którzy go otaczają. Ciężko mu żyć w nadziei, że to się zmieni. Szuka swojej dyskoteki, swoje miejsca
gdzie poczuł by się dobrze.
29 - It Must Be Obvious (Behaviour, B-side)
Muzycznie: ''Clap-Your-Hand'' - (o ile dobrze użyty) jeden z moich ulubionych rodzajów beatu. On rozpoczyna b-side'ową kompozycje z 1990 roku. It Must Be Obvious utrzymany jest raczej w mid-tempo, chociaż w refrenie zyskuje nieznacznego przyśpieszenia, na które składa się specjalność PSB w tamtych czasach, czyli klawiszowe solówki oraz wiązki skumulowanych beatów perkusyjnych. Bardzo żałuje, że tego numeru nie można usłyszeć na płycie Behaviour. Jest dostępny za to na b-stronie singla So Hard. Posiada nieco Chill-Out'owy klimat utrzymany w konwencji Space Music. Arcydzieło art-popu.
Lirycznie: Zabawna miłosna piosenka, ale zabawna chyba tylko z punktu widzenia słuchacza. ''Wszyscy to wiedzą gdy na nas patrzą, to jest przecież oczywiste''. Wybranka/ek serca nie jest niestety na tyle poinformowany by również wiedzieć, że wokalista go kocha. Ten go kocha, ale nigdy mu nie nie powiedział, że ''wszyscy wiedzą''. Próbuję w koncu okazać jakoś swoją miłość, a skoro wcześniej nie był w tym specem, to nieustanie zadaje pytanie ''Do you think it shows?''
28 - Home And Dry (Release)
Muzycznie: Najbardziej znany utwór PSB w 21 wieku. Przynajmniej na skalę światową - albo przynajmniej mi się tak wydaje. Klawiszowy rytm, który ani nie imituje gitary, ani basu na tle perskusyjnego beatu i prawdziwej gitary Johnego Marra. Wszystko to sprawia, że łatka pop-rock jest dopuszczalna.
Lirycznie: Dawno się nie widzieli. Teraz on/ona do niego wraca. Cała i zdrowa - jak w tytule. Ale czy to fakt czy tylko pobożna prośba Tennanta? Przecież ona/on czeka na lotnisku JFK...
27 - Forever In Love (Very Relentless)
Muzycznie: Prawie najdoskonalsza pozycja Ep-ce Relentless. Solidny, siedmiominutowy fragment klubowego grania wybijanego na bębnach i podszytego grubymi syntetycznymi basami. Pojawiają się też prosty klawiszowy motyw (z sampla), zapętlany kilkukrotnie podczas trwania utworu. Dużo damskich ''background vocali'' w formie ''suchej'' i przetworzonej. Śpiew Tennanta ogranicza się do krótkich wstawek gdzie dominuje melorecytacja. Wokal nadaje melodii tylko refrenowi, po którym następuje charakterystyczny ''synth-waterwall''. Granie bogate i plastyczne.
Lirycznie: ''Forever In Love'' - to cały refren. Prosty i klarowny w przekazie. Na dobrą sprawę w utworze występuje jedna pełnoprawna zwrotka, która jest grą pytań skierowaną w stronę słuchacza: ''Czy rozmawiałeś kiedyś całą noc z dopiero co poznaną osobą'', ''Czy byłeś kimś podekscytowany tak mocno, że nie zapomniałeś o śnie''. W tym wypadku można już się oczywiście dopatrywać czysto erotycznych podtekstów. I o to chyba chodzi. To niezwykle zmysłowy numer. Aż żal, że dopiero na tym miejscu
26 - Go West (Very)
Muzycznie: Nie wiem czy jest większy sens pisania o tym utworze. Ktoś go jeszcze nie słyszał? Przearanżowany dość mocno z soul-discotekowego stylu Village People, naszpikowany bardzo ''przyjaznymi'' synciakami, z pogodną linią melodyjną i
najbardziej oryginalnym elementem czyli Moskiewskim Chórem Akademickim. Jest czas na solówki saksofonowe i trochę zabawy samplami - ale to pod koniec.
Lyricznie: Zapytajcie Village People. W każdym razie to piosenka o lepszym świecie, gdzie każdy z nas chce dotrzeć, gdzie każdy chce żyć bez względu na to czy będzie tam leciała muzyka Lao Che czy Pet Shop Boys
Dzięki wyrazistym symbolom występującymw klipie można mieć wrażenie, że to piosenka przeciw komunizmowi i jego zamknięciu na lepsze perspektywy. Niezwykle dopingujący i motywujący kawałek.
Płyty:
Very - 220 pkt.
Actually - 199 pkt.
Release - 165 pkt.
Behaviour - 160 pkt.
Bilingual - 156 pkt.
Nightlife - 128 pkt.
Introspective - 80 pkt.
Please - 53 pkt.
Battleship Potemkin - 42 pkt.
Discography - 25 pkt.
Fundamental - 25 pkt.
Discography - 25 pkt.
PopArt - 22
![[Obrazek: pet-shop-boys.jpg]](http://www.thetones360.com/covers/artists/pet-shop-boys.jpg)
- Listoholik - 25.03.2009 09:11 PM
kolejna odsłona utworów, których w moim Top 10 nie będzie, czyli jest szansa, że inne tytuły się tam pojawią i będa jednak w czołówce jakieś wspólne kawałki
- saferłel - 25.03.2009 09:48 PM
Ja tak ostatnio obserwuje twoją listę i zaczynam wątpić w ten choćby jeden wspólny numer ;P Zobaczymy.
- saferłel - 27.03.2009 08:06 PM
25 - Nervously (Behaviour)
Muzycznie: Klasyczny Behaviourowy twór, delikatny jak bańka mydlana, naprawdę skromniutko zaaranżowany. Na początku jest tylko typowe syntezatorowe ''falowanie''. Wokal pracuje za kilka instrumentów razem. Brzmienie ciepłe i przyjazne. Niekiedy zdarza się mocna i wyrazista nuta gitarowa, która znakomicie przyprawia kompozycję. W tle ciągle delikatne, ale z każdą chwilą nasilające się klawiszowe dzwonienie, które w punkcie
kulminacyjnym bez najmniejszej przerwy przechodzi w The End Of The World. Orkiestra też jest, ale to przecież chyba jasne. To Behaviour.
Lirycznie: Jestem zbyt nerwowy i nieśmiały by rozmawiać o miłości. Nie potrafię się przełamać nawet gdy świat pęka u mych stóp Co najgorsze - jesteśmy w tym uwięzieni razem i zdajemy sobie z tego sprawę...ale jesteśmy tacy nieśmiali. Jest też inny chłopiec, taki sam jak ja. Bardziej odważny ode mnie, ale równie zagubiony i strapiony. Może jednak on jest moim przeznaczeniem?
24 - Delusions Of Grandeur (Bilingual, B-side)
Muzycznie: Rozwinięcie idei Go west. Kolejna piosenka typu hymn. Pochodzi z okresu wydania krążka Bilingual. Jest to prawie najlepsza piosenka z tamtego okresu i nie mogę znaleźć słów usprawiedliwienia dla PSB w związku z niewydaniem tego na standardowym albumie. To wielobarwna elektronika, ale niezbyt ''techniczna'' i nasycona nadmiernym modernizmem. Jest miejsce na naprawdę sporo orkiestrowych aranżacji i instrumenty dętę. Bębny są wyjęte z muzyki latynoamerykańskiej, szybkie i dzikie, ale wszystko tonuje główny motyw przewodni grany na pianinie. Tennant praktycznie cały utwór śpiewa pod vocoderem, który nadaje jego głosowi flegmatyczności i wrażenia ''śpiewania przez nos''.
Lirycznie: Prawdziwy protest-song. Jest niezwykle silny w wyrazie i śpiewany z ironią, to właśnie Tennant wciela się w osobą z urojoną manią wielkości.
Rewolucja może być zabawna, chcę zemsty, dzwony już dzwonią, daj mi władzę nad innymi ludźmi, będę rządził światem w pałacu z osobistą ochroną, na moją część będą wywieszane flagi.....i tak dalej...
23 - Minimal (Fundamental)
Muzycznie: Podmiejska, zimna dyskoteka, zorganizowana gdzieś w dawnej fabryce obróbki produktów metalopochodnych. Minimal to bardzo surowy i zimny kawałek. Szybkie tempo, jednostajny beat i ''ostre'' klawisze skrywają pod sobie mało słyszalny, jedyny bardziej ''pozytywnie'' brzmiący fragment, który na czoło wychodzi dopiero w czasie mostu. Robi się romantycznie i następuje chwilowe zawieszenie w czasie i przestrzeni. Koniec utworu jest przepięknie ozdobiony fantastyczną solówką na basie w stylu Petera Hooka z New Order. Tym razem wykonuje ją Pan producent - Trevorn Horn - który także podkłada backing vocale.
Lirycznie: MINIMALNIE. MINIMALNIE. Tekst w tym utworze nie jest jakąś konkretną opowieścią. To raczej fragmenty ilustrujące nam obraz sterylnie czystego, nowoczesnego i jak łatwo się domyślić, minimalistycznego świata. Światło - cień, biel - czerń. Wszystko jest tu oparte na zasadzie kontrastów. ''Puste pudełko, otwarta przestrzeń, pojedyncza myśl zostawia ślad''...
22 - Opportunities [Let's Make Lots Of Money] (Please)
Muzycznie: Jeden z najbardziej dojrzałych numerów na Please. Znakomity ''nocny'' wstęp. Delikatne klawisze.....i następnie całość przeradza się w niezwykle intensywny, mocny numer. Coś w rodzaju industrialnego popu. Dużo backing vocali, świetne przejścia, trochę scratchowania (szczególnie w wersji oryginalnej z 85 roku). I Neil, Neil, który śpiewa most falsetem. Pierwszy jego solowy popis umiejętności. Let's make more sounds like this!
Lirycznie: Pomysł na biznes, bardzo intratny biznes. Ty jesteś silny i nieźle wyglądasz, natomiast ja jestem podstępnym i inteligentnym biznesmenem.
To idealne połączenie. Nie zmarnujemy tego. To jest okazja zarobić duże pieniądze, bo przecież wkoło jest tyle okazji by to zrobić?....a jeśli nawet nie - to my możemy wszystko.
21 - Shameless (Very, B-side)
Muzycznie: Warto zwrócić uwagę na ten numer. To że stał się b-sidem to jedynie efekt pomysłu na scoverowaniu kawałka Go West i umieszczenie go na płycie Very. Zanim muzycy wpadli na ten pomysł, to właśnie Shameless miało zamykać ten krążek. Mało tego - to miał być pierwszy singiel promujący całe wydawnictwo! Jak to się stało, że skończył jako b-side? Nie potrafię tego wytłumaczyć w żaden sposób. W każdym razie gdyby nie Go West, to być może ten utwór byłby ich największym hitem w historii. I cóż, tak pewnie by się stało. Shameless to trochę bogatsza i lepiej zaaranżowana wersja Go West. Podobnie zbudowany, długi i podniosły hymn. Silne motywy perkusji, krążące wkoło gęste
syntezatory i masa przejść powodują, że to naprawdę bardzo melodyjny, a przy tym potężnie brzmiący numer. Na pewno lepssy muzycznie niż jego kolega ze strony A. Jakby tego mało, to refren również jest chóralnym wyznaniem wielu osób...ale to już w części lirycznej.
Lirycznie: Jeden z pierwszych prześmiewczych numerów PSB. Skupili się na gwiazdach, na tak kochanych przez świat celebrities. Opowiadają ich historie wcielając się w nich samych. Kompromitują ich i wyśpiewują całą prawdę o ludziach sukcesu. Najdobitniej świadczy o tym refren: ''My, bezwstydni, zrobimy wszystko by mieć swoje piętnaście minut sławy. Nie ma w nas czegoś takiego jak uczciwość. Jesteśmy gotowi się czołgać w celu osiągnięcia statusu gwiazdy. Naprawdę zrobimy wszystko.'' I oprócz tego prawdziwego oblicza wielu takich osób, które pojawia się w tym fragmencie, każda zwrotka prezentuje ich urojoną i śmieszną naturę i drwi z nich na całej linii.
Płyty:
Very - 275 pkt.
Bilingual - 208 pkt.
Actually - 199 pkt.
Release - 165 pkt.
Behaviour - 211 pkt.
Nightlife - 128 pkt.
Please - 107 pkt.
Introspective - 80 pkt.
Battleship Potemkin - 42 pkt.
Discography - 25 pkt.
Fundamental - 78 pkt.
Discography - 25 pkt.
PopArt - 22
![[Obrazek: 27335.jpg]](http://www.nuta.pl/npic/274/27335.jpg)
- Listoholik - 27.03.2009 08:14 PM
racja, kolejne utwory z mojego top 10 sie wykruszają......
to biorę sie za czytanie, bo lubię jak piszesz o muzyce
- saferłel - 27.03.2009 08:16 PM
Dużo się coś wykruszyło.....czy jeszcze są jakieś wolne miejsca w twoim top 10? Mamy szansę na chociaż 1 wspólny
?
- Listoholik - 27.03.2009 08:17 PM
na 1 wspolny mamy
- saferłel - 27.03.2009 08:18 PM
Nie, nie, ja się nie pytam czy mamy coś, tylko CZY JEST SZANSA jeszcze? ile wolnych miejsc pozostało? Bo już kilka numerów się wykruszyło z twojej 10 i są u mnie na dalszych miejscach........a ty skąd niby możesz mieć pewność, ze ''1 wspólny mamy''
?
- Listoholik - 27.03.2009 08:20 PM
pewności nie mam..... ale fajnie jest robić Top jakiegoś zespołu dla siebie i tylko jednej jezcze osoby z kilkudzisięcioosobowego forum
- stavanger - 27.03.2009 08:21 PM
saferłel napisał(a):I Neil, Neil, który śpiewa most falsetem. Pierwszy jego solowy popis umiejętności.To mój ulubiony fragment tej piosenki
saferłel napisał(a):21 - Shameless (Very, B-side)Słabo znam B-sidy PSB, ten jest jednym z lepszych
- saferłel - 27.03.2009 08:28 PM
A jaki jest twój ulubiony b-side? Nie musisz odpowiadać, bo wiem, że coś tam pisałem o możliwości robienia własnego topu...
- stavanger - 27.03.2009 08:31 PM
saferłel napisał(a):A jaki jest twój ulubiony b-side?Zdecydowanie Paninaro.
- Abok - 27.03.2009 10:24 PM
Szkoda, że tak nisko jest "Home and Dry", który jest jednym z moich ulubionych utworków PSB.
- saferłel - 27.03.2009 10:25 PM
Jak chcesz poznać lepsze to zapraszam do poznania wszystkich tych co są wyżej.
Za słowa ''nisko jest'' mógłbym się śmiertelnie obrazić. Chyba nie doceniacie roli tego zespołu w moim życiu
- Abok - 27.03.2009 10:32 PM
Chętnie się zapoznam
Nie no, wiem, że miejsce 28. nie jest złe, zwłaszcza że mam na uwadze fakt, iż jest to top jednego z Twoich ulubionych zespołów (jeśli nie najulubieńszego). Mimo wszystko jednak odczuwam niedosyt
- saferłel - 27.03.2009 10:37 PM
Dokładnie - najulubieńszego
OK, czytaj opisy i poznawaj. One pewnie pomogą ci wybrać te lepsze teoretycznie dla ciebie kawałki, bo z tego co się zorientowałem to lubisz rzeczy mocne typu ''up''
- Yacy - 30.03.2009 07:36 PM
no co jest??? czekamy, czekamy
- saferłel - 30.03.2009 07:37 PM
Chyba tylko Listoholik czeka
Ja na razie nie mam możliwości zapostowania kolejnej części - będzie jutro.
- Listoholik - 30.03.2009 07:39 PM
saferłel napisał(a):Chyba tylko Listoholik czeka
ano czekam, i nie zacznę swojego odliczania Top 10, w sumie już Top 9... zanim saferłel nie podgoni ze swoim topem
czekam, czekam, i co 5 minut ponaglam saferłala na gg, zeby się raczył pospieszyć
- Yacy - 30.03.2009 07:45 PM
saferłel napisał(a):Chyba tylko Listoholik czekano to mnie zdenerwowałeś
ZAPRASZAM
